ضدعفونی کننده دست

راهنمای خرید آنلاین محصولات ضدعفونی کننده دست برای شما

چگونه انجام می‌شود؟

ضد عفونی کننده دست معمولا به صورت مایع، ژل یا کف است که به طور کلی برای کاهش ویروس ها، باکتری ها و میکروارگانیسم ها روی دست استفاده می شود. محلول ضدعفونی کننده دست در از بین بردن انواع خاصی از میکروب ها مانند نورو ویروس و کلستریدیوم دیفیسیل کمتر موثر است و بر خلاف شستن دست نمی تواند مواد شیمیایی مضر را از نظر فیزیکی حذف کند. ممکن است افراد قبل از خشک شدن ضد عفونی کننده دست به اشتباه آن را پاک کنند و بعضی از آن ها به دلیل کم بودن غلظت الکل از اثر کمتری برخوردار هستند.

محلول ضد عفونی کننده دست مبتنی بر الکل که حداقل 60٪ الکل در آب است (به طور خاص اتانول یا الکل ایزوپروپیل یا ایزوپروپانول) توسط مراکز معتبر بهداشتی و درمانی توصیه می شود اما فقط اگر آب و صابون در دسترس نباشد.

در بیشتر مراکز بهداشتی، محلول ضد عفونی کننده بر پایه الکل به شستن دست با آب و صابون ارجح هستند زیرا ممکن است تحمل بهتری داشته باشد و در کاهش باکتری ها موثرتر باشد. شستن دست با آب و صابون در صورت مشاهده آلودگی یا به دنبال استفاده از توالت باید انجام شود. استفاده عمومی از ضد عفونی کننده های ضد الکلی مبتنی بر الکل توصیه نمی شود.

کاربردهای محلول ضد عفونی کننده دست

• عمومی

ضد عفونی کننده های دست الکلی ممکن است موثر نباشد اگر دست ها چرب باشند یا به خوبی دیده شوند. در بیمارستان ها، دست کارکنان بهداشت و درمان اغلب به عوامل بیماری زا آلوده است اما به ندرت آلوده یا چرب است. از طرف دیگر در جامعه، چربی و کثیف شدن از فعالیت هایی مانند دست زدن به غذا، ورزش، باغبانی و فعالیت در فضای باز معمول است. به همین ترتیب آلاینده هایی مانند فلزات سنگین و سموم دفع آفات (که معمولاً در فضای باز یافت می شوند) توسط ضدعفونی کننده های دستی قابل حذف نیست. مواد ضد عفونی کننده دست نیز ممکن است توسط کودکان بلعیده شود به خصوص اگر رنگ آن روشن باشد.

برخی از مواد ضد عفونی کننده دست که به صورت تجاری موجود است غلظت الکل بسیار کمی دارند و این باعث می شود که آن ها در از بین بردن میکروب ها کمتر موثر باشند. افراد فقیر در کشورهای پیشرفته و افراد در کشورهای در حال توسعه برای تهیه یک محلول ضد عفونی کننده دست با غلظت الکل موثر کار دشوارتری دارند.

مراقبت های بهداشتی

ضد عفونی کننده های دست برای اولین بار در سال 1966 میلادی در مراکز درمانی مانند بیمارستان ها و مراکز درمانی ارائه شد و این محصول در اوایل دهه 1990 میلادی رواج یافت.

محلول ضد عفونی کننده دست مبتنی بر الکل در مقایسه با شستن دست با آب و صابون در بیشتر شرایط در بخش مراقبت های بهداشتی راحت تر است. در بین کارکنان مراقبت های بهداشتی به طور کلی برای آنتی سپسیس دست موثرتر است و از آب و صابون تحمل می شود. در صورت مشاهده آلودگی یا به دنبال استفاده از توالت ، دست شستن باید همچنان انجام شود.

اثربخشی محلول ضد عفونی کننده دست

اثر بخشی ضدعفونی کننده دست به عوامل مختلفی از جمله نحوه استفاده از محصول (به عنوان مثال مقدار مصرف شده، مدت زمان قرار گرفتن در معرض و  دفعات استفاده) و اینکه آیا عوامل عفونی خاص موجود در دست های فرد به ماده فعال حساس هستند بستگی دارد. به طور کلی ضد عفونی کننده های دست مبتنی بر الکل اگر به مدت 30 ثانیه کاملاً روی انگشتان و دست ها مالیده شوند و به دنبال آن خشک شدن کامل هوا انجام شود می تواند به طور موثر جمعیت باکتری ها، قارچ ها و برخی ویروس های پوشیده شده ضدعفونی کننده دست گزارش شده است. اکثر ضدعفونی کننده های دست در برابر اسپورهای باکتریایی، ویروس های غیرپوشیده شده (به عنوان مثال نورو ویروس) و انگل های دایره مثانه (به عنوان مثال ژیاردیا) نسبتاً بی اثر هستند. همچنین وقتی دست ها قبل از استفاده به طور محسوسی آلوده می شوند پوست را کاملاً تمیز نمی کنند.