ناپروکسن | Naproxen

داروها

0 نظر | مدت زمان خواندن مقاله: 6 دقیقه

نویسنده مقاله : دکتر سوشا

درخصوص این مطلب سوال دارید؟

نام عمومی فارسی: ناپروکسن

نام عمومی انگلیسی: Naproxen

نام تجاری: Naprosyn® , Vimovo

کاربرد: تسکین درد و التهاب

اشکال دارویی ناپروکسن

قرص

نام تجاری ترکیبی داروی ناپروکسن

Vimovo : ناپروکسن در ترکیب با اسموپرازول

اطلاعات دارویی ناپروکسن

مسکن های ضد التهابی مانند ناپروکسن گاهی اوقات داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) و یا فقط “ضد التهاب” نامیده می‌شوند. ناپروکسن برای درمان درد آرتریت روماتوئید ، درد ناشی از خونریزی شدید قاعدگی و کمر درد استفاده می‌شود. ناپروکسن درد و التهاب را تسکین می‌دهد.

ناپروکسن به عنوان مهارکننده آنزیم‌های سیکلواکسیژناز (cyclo-oxygenase) شناخته شده است. این دارو با مسدود کردن عمل آنزیم‌های سیکلواکسیژناز کار خود را انجام می‌دهد. آنزیم‌های سیکلواکسیژناز در تولید مواد شیمیایی که محرک پاسخ به بیماری هستند، نقش دارند و با مسدود کردن عمل آنزیم‌های سیکلواکسیژناز، مواد محرک نیز ترشح نمی‌شوند. در نتیجه با مسدود کردن اثر آنزیم COX، علائم درد و التهاب در آرتریت کاهش می‌یابد.

مقدار و روش مصرف داروی ناپروکسن

قبل از شروع درمان با داروی ناپروکسن ، بروشور دارویی داخل بسته را به دقت مطالعه کنید. این بروشور به شما کمک می‌کند تا اطلاعات جامعی را راجع به دارو به دست آورده و از عوارض جانبی احتمالی آن مطلع شوید.
دوز و مقدار داروی ناپروکسن ، از فردی به فرد دیگر متفاوت است؛ دارو را دقیقاً همانطور که پزشک به شما تجویز کرده است، استفاده نمایید:
- در صورت مصرف ناپروکسن برای یک بیماری دراز مدت (مانند آرتریت)، این دارو برای بزرگسالان 500 تا 1 گرم در روز تجویز می‌شود که باید به صورت یک دوز مصرف شود. دوز ناپروکسن برای کودکان بستگی به سن کودک دارد.
- برای دردهای کوتاه مدت (مانند درد عضلانی / تاندون)، دوز معمول 250 میلی گرم است که چهار بار در روز مورد نیاز است. اغلب توصیه می‌شود که 500 میلی گرم برای دوز اول مصرف شود.
- برای نقرس، دوز معمول 750 میلی گرم برای دوز اول و سپس 250 میلی گرم هر هشت ساعت است.
- اگر ناپروکسن را برای درد دوران قاعدگی خریداری کرده‌اید، 250 میلی گرم سه بار در روز برای حداکثر 3 روز مصرف کنید.
- دوز Vimovo یک قرص دو بار در روز قبل از غذا است.
بهتر است ناپروکسن را بعد از غذا با یک لیوان شیر بخورید تا دچار عوارض جانبی مانند سوء هاضمه نشوید. اگر قرص Vimovo را مصرف می‌کنید، باید این دارو حداقل 30 دقیقه قبل از غذا مصرف شود.
قبل از مصرف ناپروکسن یا دو ساعت بعد از آن، هیچ داروی آنتی اسیدی را مصرف نکنید، این داروها روی پوشش محافظتی دارو تأثیر گذاشته و با عملکرد ناپروکسن تداخل می‌کنند.
اگر فراموش کردید که دوز داروی ناپروکسن روزانه خود را در زمان مشخص مصرف کنید اما به زودی یادتان افتاد، دارو را مصرف کنید؛ اما اگر زمانی به یاد آوردید که نزدیک به ساعت دوز بعدی دارو است، دوز از یاد رفته را مصرف نکنید. نباید به خاطر دوز از یاد برده شده، دو دوز از دارو را باهم مصرف کنید.

موارد منع مصرف داروی ناپروکسن

به تاریخ انقضای داروی ناپروکسن توجه کنید و اگر دارویی که در دستتان است تاریخ انقضای آن تمام‌شده است،از آن مصرف نکنید.
هرگز داروی ناپروکسن را به فرد دیگری حتی با علائم مشابه خودتان تجویز نکنید.
تداخل دارویی ناپروکسن را چک کنید و اگر در حال استفاده از دارویی هستید که با این دارو تداخل دارد، با پزشک خود راجع به استفاده از داروهایتان مشورت نمایید.

مصرف ناپروکسن در دوران بارداری و شیردهی

در دوران بارداری و شیردهی، نباید دارویی را خودسرانه و بدون مشورت با پزشک استفاده کنید. داروها می‌توانند آثار مخربی روی جنین و یا خودتان داشته باشند.

تاثیر ناپروکسن بر رانندگی و کار با ماشین آلات

ناپروکسن ممکن است شما را گیج یا خواب آلود کند، قبل از رانندگی و کار با ماشین آلات از هوشیاری خود مطمئن شوید.

تداخلات دارویی ناپروکسن

تداخل دارویی ممکن است عملکرد داروها را تغییر و خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. یک لیست از تمام داروهایی (ازجمله داروهای با نسخه / بدون نسخه و داروهای گیاهی) که استفاده می‌کنید تهیه کرده و آن را با دکتر و داروساز خود به اشتراک بگذارید. دوز دارو مصرفی خود را بدون مشورت با دکتر خود تغییر نداده و یا مصرف دارو را ترک نکنید.

برخی از داروهایی که ممکن است با داروی ناپروکسن تداخل کنند عبارتند از: آلیسکیرن (aliskiren)، مهارکننده‌های ACE (مانند کاپتوپریل (captopril)، لیزینوپریل (lisinopril))، مسدود کننده‌های گیرنده آنژیوتانسین II (مانند لوزارتان (losartan)، والزارتان (valsartan))، سيدوفووير (cidofovir)، کورتيکواستروئيدهایی (مانند پردنيزون (prednisone))، لیتیوم، متوتروکسات و قرص‌های دیورتیک یا “قرص‌های آب” مانند فوروزماید (furosemide)).

داروهای ضد اسید معده (از جمله فاموتییدین، رانیتیدین، مهار کننده های پمپ پروتون مانند امپرازول) را همراه با داروی ناپروکسن را مصرف نکنید. این داروها ممکن است بر پوشش این داروها تأثیر بگذارد و باعث می‌شود که دارو به سرعت منتشر شده و خطر عوارض جانبی را افزایش دهد.

برچسب روی تمام داروهایتان به‌ خصوص داروهای ضد درد یا تب (داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند سلکوکسیب (celecoxib)، آسپیرین ، ایبوپروفن (ibuprofen) و کتورولاک (ketorolac)) را بررسی کنید، زیرا مواد تشکیل‌ دهنده‌ ای آن‌ها شبیه به ناپروکسن است و ممکن است عوارض جانبی این دارو را شدیدتر کند. اگر پزشک به شما آسپرین با دوز پایین (معمولاً 325-81 میلی‌گرم در روز) را برای جلوگیری از حمله قلبی یا سکته مغزی تجویز کرده است، باید این دارو را حتماً مصرف کنید.حتماً راجع به مصرف این دارو با داروهای دیگر با داروساز خود مشورت کنید.

ناپروکسن اگر با داروهای دیگری که باعث خونریزی می‌شوند استفاده شوند، ممکن است خطر خونریزی را افزایش دهد. این داروها عبارت‌اند از: داروهای ضد پلاکت مانند کلوپیدوگرل (clopidogrel)، “رقیق کننده‌های خون” مانند دابیگاتران (dabigatran) / انوکساپارین (enoxaparin) / وارفارین (warfarin).

داروی ناپروکسن ممکن است با تست‌های آزمایشگاهی خاص تداخل کند و موجب شود نتایج آزمایش، اشتباه شود. قبل از انجام آزمایش به پزشک یا پرستار خود بگویید که این دارو را استفاده کرده‌اید.

موارد هشدار و احتیاطات ویژه حین مصرف داروی ناپروکسن

بعضی دارو‌ها را نمی‌توان در بعضی از شرایط تجویز نمود و بعضی دارو‌ها نیز در صورتی که نیاز به درمان تکمیلی باشد تجویز می‌گردد؛ بنابراین بهتر است که قبل از مصرف داروی ناپروکسن ، پزشکتان از موارد زیر مطلع باشد:

اگر مبتلا به آسم و یا هر نوع اختلال آلرژیک هستید.
اگر تاکنون دچار زخم معده و یا زخم اثنی عشر بوده‌اید.
اگر مبتلا به بیماری‌های التهابی روده نظیر بیماری کرون و یا کولیت اولسراتیو هستید.
در صورت تصمیم به بچه دار شدن، در صورت حاملگی و یا در صورتی که به نوزاد خود شیر می‌دهید.
اگر دچار مشکلات کلیوی و یا کبدی هستید.
اگر دچار مشکلات قلبی و یا اختلالات عروقی هستید و یا در صورتی که گردش خون ضعیفی دارید.
اگر فشار خون بالایی دارید.
اگر شما بیش از 65 سال سن دارید.
اگر سیگاری هستید.
اگر به بیماری صرع یا مشکل سلامت مغزی دیگری دچار هستید.
اگر میزان قند خون و کلسترول خونتان بالا است.
اگر به اختلال خون ناشناخته ای به نام پورفیری مبتلا هستید.
اگر تاکنون مشکل لخته‌ خونی داشته‌اید.
اگر مبتلا به بیماری‌های بافت‌های پیوندی بدن نظیر لوپوس اریتمای سیستمیک هستید (بیماری التهابی که لوپوس یا SLE هم نامیده می‌شود).
اگر در حال حاضر در حال مصرف داروی خاصی هستید. این داروها شامل تمام داروهای در دسترس است، چه برایتان تجویز شده است و چه بدن تجویز پزشک آن را مصرف می‌کنید نظیر داروهای گیاهی و داروهای مکمل.
اگر تا به حال به داروی خاصی حساسیت داشته‌اید.

عوارض جانبی داروی ناپروکسن

همه داروها ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند. اما بسیاری از مصرف‌ کنندگان نیز هیچ نوع عارضه‌ای بروز نمی‌دهند. یکسری از عوارض بعد از گذشت مدت کوتاهی از مصرف دارو، از بین می‌روند. در‌ صورت بروز مستمر هریک از عوارض می‌بایست به پزشک اطلاع داده شود:

سوء هاضمه، سوزش معده، مشکلات گوارشی: به یاد داشته باشید که دارو را به همراه غذا و یا همراه با یک لیوان شیر میل نمایید. اگر این‌گونه مشکلات تداوم پیدا کردند با پزشکتان صحبت کنید.
احساس بیماری و تهوع: غذاهای ساده و مقدار زیادی آب مصرف کنید.
اسهال و یبوست : مقدار زیادی آب بنوشید تا آب از دست رفته تأمین شود.

نکته مهم: اگر شما تجربه هر یک از علائم غیر معمول اما جدی زیر را داشتید، مصرف ناپروکسن را قطع کرده و فوراً با دکتر خود برای مشاوره تماس بگیرید:

• اگر شما هرگونه مشکلات تنفسی مانند خس خس، تنگی نفس داشتید.
• اگر شما هرگونه نشانه‌ای از واکنش‌های آلرژیک مانند تورم اطراف دهان یا صورت و یا دانه‌های پوستی خارش ‌دار دارید.
• اگر شما مدفوع سیاه یا خونی دفع می‌کنید و یا استفراغ خونی یا دردهای شکمی دارید.

اگر شما هر علائم دیگری دارید که احساس می‌کنید به خاطر استفاده از داروی ناپروکسن می‌باشد، با پزشک خود مشورت کنید.

مصرف بیش از حد داروی ناپروکسن (مسمومیت دارویی)

ناپروکسن را بیش از دوز تجویز شده توسط پزشک ، مصرف نکنید.
اگر احساس کردید که فردی دچار مسمومیت شده است و علائمی مانند درد شدید معده، خواب آلودگی شدید، تنگی نفس ، غش و ضعف (از حال رفتن) در او دیدید، سریعاً با اورژانس تماس بگیرید.