فلوربی پروفن (Flurbiprofen)

داروها

0 نظر | مدت زمان خواندن مقاله: 3 دقیقه

نویسنده مقاله : دکتر سوشا

درخصوص این مطلب سوال دارید؟

نام عمومی فارسی: فلوربی پروفن

نام عمومی انگلیسی: Flurbiprofen

نام تجاری: Strefen

کاربرد: تسکین گلودرد

اطلاعات دارویی فلوربی پروفن

اطلاعات دارویی : گلودرد معمولاً پس از چند روز از بین می‌رود. ساده‌ترین درمان‌ها موجب تسکین علائم گلودرد می‌شوند. اگر علائم گلودرد شما تشدید شد و بعد از 4-3 روز از بین نرفت، می‌توانید برای درمان به پزشک مراجعه کنید. فلوربی پروفن متعلق به گروهی از داروها به نام داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) است. این داروها برای از بین بردن درد و التهاب استفاده می‌شوند. فلوربی پروفن با کاهش درد و التهاب، گلودرد را تسکین می‌دهد.

به منظور کسب اطلاعات بیشتر در خصوص داروی فلوربی پروفن برای درد و التهاب به لینک مربوطه رجوع نمایید.

موارد منع مصرف داروی فلوربی پروفن

به تاریخ انقضای داروی فلوربی پروفن توجه کنید و اگر دارویی که در دستتان است تاریخ انقضای آن تمام‌شده است، از آن مصرف نکنید.
هرگز فلوربی پروفن را به شخص دیگری حتی با علائم مشابه خودتان تجویز نکنید.
داروی فلوربی پروفن را بیش از دوز تجویز شده توسط پزشک، مصرف نکنید.
تداخل دارویی فلوربی پروفن را چک کنید و حتماً به پزشکتان، اطلاع دهید که در حال مصرف چه داروی دیگری هستید.
مسکن‌های ضد التهاب را همراه با فلوربی پروفن استفاده نکنید.
از مکیدن داروی فلوربی پروفن خودداری فرمایید، زیرا دهان شما را اذیت می‌کند.

تداخل دارویی فلوربی پروفن

تداخل دارویی ممکن است عملکرد داروها را تغییر و خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. یک لیست از تمام داروهایی (ازجمله داروهای با نسخه / بدون نسخه و محصولات گیاهی) که استفاده می‌کنید تهیه کرده و آن را با دکتر و داروساز خود به اشتراک بگذارید. دوز دارو مصرفی خود را بدون مشورت با دکتر خود تغییر نداده و یا مصرف دارو را ترک نکنید.

برخی از داروهایی که ممکن است با این دارو تداخل کنند عبارت‌اند از: آلیسکیرن (aliskiren)، مهارکننده‌های ACE (مانند کاپتوپریل (captopril)، لیزینوپریل (lisinopril))، مسدودکننده‌های گیرنده آنژیوتانسین II (مانند لوزارتان (losartan)، والزارتان (valsartan))، سیدوفوویر (cidofovir)، لیتیوم، متوترکسات (methotrexate)، کورتیکواستروئید (مانند پردنیزون (prednisone))، قرص‌های آب یا دیورتیک‌ها مانند فوروزماید (furosemide).

این دارو اگر با داروهای دیگر استفاده شود، ممکن است خطر خونریزی را افزایش دهد. مثال این داروها عبارت‌اند از: داروهای ضد پلاکت مانند کلوپیدوگرل (clopidogrel)، “رقیق کننده خون” مانند: دابیگاتران (dabigatran) / انوکساپارین (enoxaparin) / وارفارین (warfarin).

برچسب روی تمام داروهایتان به‌خصوص داروهای ضد درد یا تب (مثل: آسپرین، داروهای غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند سلکوکسیب (celecoxib)، ایبوپروفن (ibuprofen)، کتورولاک (ketorolac) و ناپروکسن) را بررسی کنید، زیرا مواد تشکیل‌دهنده‌ای آن‌ها شبیه به فلوربی پروفن است و ممکن است عوارض جانبی این دارو را شدیدتر کند. اگر پزشک به شما آسپرین با دوز پایین (معمولاً 325-81 میلی‌گرم در روز) را برای جلوگیری از حمله قلبی یا سکته مغزی تجویز کرده است، باید این دارو را حتماً مصرف کنید. حتماً راجع به مصرف این دارو با داروهای دیگر با داروساز خود مشورت کنید.

نکاتی که قبل از مصرف فلوربی پروفن باید در نظر گرفته شود

بعضی داروها را نمی‌توان در بعضی از شرایط تجویز نمود و بعضی داروها نیز در صورتی که نیاز به درمان تکمیلی باشد تجویز می‌گردد. بنابراین بهتر است که قبل از مصرف داروی فلوربی پروفن ، پزشکتان از موارد زیر مطلع باشد:

در صورتی که مبتلا به آسم یا هرگونه اختلال آلرژیک هستید.
اگر سابقه زخم معده یا دوازدهه دارید و یا به یک اختلال التهابی روده مانند بیماری کرون یا کولیت اولسراتیو مبتلا هستید.
در صورتی که باردار هستید و یا به نوزاد خود شیر می‌دهید.
اگر کمتر از 12 و یا بیش از 65 سال سن دارید.
اگر هرگونه مشکل کبدی یا کلیوی دارید.
اگر هرگونه مشکل فلبی-عروقی دارید.
اگر فشار خون بالا دارید.
اگر سابقه مشکل لخته شدن خون دارید.
اگر به یک بیماری التهابی به نام لوپوس اریتماتوی سیستمیک (لوپوس) مبتلا هستید.
اگر در حال مصرف داروی خاصی هستید. این داروها شامل تمامی داروهای در دسترس است، چه برایتان تجویزشده است و چه بدون تجویز پزشک آن را مصرف می‌کنید نظیر داروهای گیاهی و داروهای مکمل.
اگر سابقه واکنش آلرژیک به داروی ضد التهابی غیر استروئیدی دیگری (مانند آسپرین، ایبوپروفن، دیکلوفناک و ایندومتاسین) دارید.

عوارض جانبی احتمالی داروی فلوربی پروفن

همه داروها ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند. اما بسیاری از مصرف‌ کنندگان نیز هیچ نوع عارضه‌ای بروز نمی‌دهند. یکسری از عوارض بعد از گذشت مدت کوتاهی از مصرف دارو، از بین می‌روند. در صورت بروز مستمر هریک از عوارض می‌بایست به پزشک اطلاع داده شود: