سرطان ریه (Lung Cancer)

علائم و نشانه‌های شایع سرطان ریه شامل موارد زیر می‌باشد:

• سرفه مداوم که خوب نشده و به‌ مرور زمان بدتر می‌شود.
• درد مداوم سینه
• سرفه خونی
• کوتاهی تنفس؛ ویزینگ و صدای دورگه و خشن
• مشکلات تنفسی مثل ذات‌الریه و برونشیت
• تورم گردن و صورت
• کاهش اشتها و کاهش وزن
• خستگی

این نشانه‌ها علاوه بر سرطان ریه در بیماری‌های دیگر نیز ممکن است دیده شوند؛ مهم است که توسط پزشک کنترل گردد.

محققین علل مختلفی برای سرطان ریه کشف کرده‌اند که اغلب آن‌ها در ارتباط با مصرف تنباکو می‌باشد.

سیگار کشیدن

سیگار کشیدن یکی از علل بروز سرطان ریه است. مواد مضر تنباکو که کارسینوژنز (سرطان‌زا) نامیده می‌شوند باعث تغییراتی در سلول‌های ریوی می‌شوند. این تغییرات در طولانی‌مدت باعث می‌شوند سلول‌های ریه سرطانی شوند. احتمال سرطانی شدن ریه‌های یک فرد سیگاری بستگی به سن شروع مصرف سیگار؛ مدتی که سیگار می‌کشد؛ تعداد نخ سیگاری که هرروز مصرف می‌کند و عمق استنشاق سیگار دارد. ترک سیگار؛ خطر ابتلا فرد به سرطان ریه را کاهش می‌دهد.

سیگار برگ و پیپ

افراد معتاد به سیگار برگ و پیپ نسبت به افراد غیر سیگاری بیشتر در معرض ابتلا به سرطان ریه قرار دارند. طول سال‌هایی که فرد سیگار می‌کشد و تعداد نخ سیگاری که هرروز مصرف می‌کند و نیز عمق دم هر فرد در افزایش خطر ابتلا به سرطان ریه مؤثر است. حتی اگر افراد سیگاری دود سیگار را بلع نکنند باز در معرض افزایش خطر سرطان ریه قرار دارند.

دود محیطی سیگار

شانس ابتلا به سرطان ریه در کسانی که در معرض دود سیگار محیطی قرار دارند افزایش می‌یابد (دود سیگار در محیط وقتی کسی سیگار می‌کشد). در معرض دود سیگار محیطی بودن یا دود دست‌دوم را سیگار کشیدن غیر فعال یا غیر داوطلبانه می‌گویند.

رادون

رادون گازی رادیواکتیو؛ بی‌بو؛ نامرئی و فاقد طعم می‌باشد که به‌طور طبیعی از خاک و سنگ‌ها انتشار می‌یابد. رادون خطری برای ریه بوده و باعث بروز سرطان ریه می‌شود. افرادی که در معادن زیرزمینی کار می‌کنند در معرض رادون قرار دارند. در بعضی مناطق دنیا، رادون در خانه‌ها یافت می‌شود. خطر سرطان ریه در افرادی که سیگار می‌کشند نسبت به افرادی که در معرض مداوم رادون قرار دارند، بیشتر است.

آزبست

آزبست نام گروهی از مواد است که در طبیعت یافت شده و در تولید برخی مواد صنعتی معین کاربرد دارند. فیبرهای آزبست به‌آسانی به ذرات ریز شکسته شده و در هوا پخش می‌شوند. آن‌ها می‌توانند به لباس‌ها بچسبند. وقتی این ذرات تنفس شوند، وارد ریه شده و به سلول‌ها آسیب می‌رسانند و خطر ابتلا به سرطان ریه را افزایش می‌دهند. مطالعات نشان می‌دهند کارگرانی که معرض مقدار زیادی آزبست قرار دارند خطر ابتلا به سرطان ریه در آن‌ها 4-3 برابر بیشتر از کارگرانی است که در معرض آزبست قرار ندارند. این عوارض در کارگران واحدهایی مثل ساختمان‌سازی؛ معادن و کارخانجات آزبست؛ کارگران عایق سازی و تعمیرات دیده می‌شود. خطر سرطان ریه در کارگران آزبست کاری که سیگار می‌کشند بسیار بالاتر است. کارگران آزبست کار باید وسایل محافظتی که توسط کارفرما تهیه و توسط مراکز امنیتی و حفاظتی تأییدشده است؛ استفاده نمایند.

آلودگی هوا

تحقیقات نشان داده است بین آلودگی هوا و سرطان ریه ارتباط وجود دارد از قبیل محصولاتی که حاصل احتراق گازوئیل و دیگر سوخت‌های فسیلی است. اما این ارتباط چندان واضح و شفاف نیست و تحقیقات هنوز ادامه دارد.

بیماری‌های ریه

بیماری معین ریه مانند سل شانس ابتلا فرد به سرطان ریه را افزایش می‌دهد. سرطان ریه در قسمت‌هایی از ریه که جای زخم سل وجود دارد ظاهر می‌شود.

سابقه ابتلا به سرطان ریه

شخصی که سابقه سرطان ریه دارد، در مقایسه با فردی که هرگز سرطان ریه نداشته است احتمال به شتری دارد که مجدداً به سرطان ریه مبتلا شود.

مطالعات دانشمندان در مورد سرطان ریه ادامه دارد تا روش‌های پیشگیری از سرطان ریه کشف شود. بر همگان آشکار است که بهترین روش جلوگیری از سرطان ریه، ترک سیگار یا عدم شروع مصرف سیگار می‌باشد. ترک هر چه زودتر سیگار در افراد، بهترین انتخاب است. حتی اگر شما سال‌های زیادی سیگار می‌کشید برای بهره‌مندی از فواید ترک سیگار، هیچ‌وقت دیر نیست. بهترین راه برای جلوگیری از سرطان ریه، ترک سیگار و یا عدم شروع مصرف سیگار است.

برای کمک به تشخیص بیماری، پزشکان تاریخچه پزشکی افراد؛ تاریخچه مصرف سیگار؛ تماس با مواد محیطی و مصنوعی و تاریخچه فامیلی سرطان را بررسی می‌کنند. پزشکان همیشه معاینات بدنی را انجام داده و آزمایشات بالینی و عکس سینه را درخواست می‌کنند. اگر به سرطان ریه مشکوک شوند سیتولوژی (سلول‌شناسی) خلط، ساده‌ترین آزمایشی است که در شناسایی سرطان ریه مفید خواهد بود. (آزمایش میکروسکوپی بر روی سلول‌هایی که در تنفس عمیق از موکوس‌های ریه به‌دست‌آمده است) برای تشخیص قطعی وجود سرطان ریه؛ پزشکان باید آزمایشات بافتی ریه را انجام دهند. بیوپسی؛ برداشتن سلول‌هایی از بافت ریه برای مطالعه زیر میکروسکوپ است که این مطالعه توسط آسیب‌شناس انجام می‌شود و می‌تواند نشان دهد آیا شخص سرطان دارد یا نه؟

روش‌هایی که برای نمونه‌برداری به کار می‌رود

برونکوسکوپی

پزشک دستگاه برونکوسکوپ (لوله باریک چراغ‌دار) را از دهان یا بینی فرد وارد کرده و آن را به‌طرف مجاری تنفسی پایین می‌برد. پزشک توسط این لوله می‌تواند سلول یا تکه کوچکی از بافت را جمع‌آوری می‌کند.

آسپیراسپیون (مکش) با سوزن

یک سوزن وارد سینه و داخل تومور شده و نمونه‌برداری با آن انجام می‌شود.

توراسنتز

در این روش پزشک با استفاده از یک سوزن نمونه‌ای از مایع اطراف ریه را برای معاینه سلول‌های سرطانی برمی‌دارد.

توراکوتوم

گاهی جراحی قفسه سینه برای تشخیص سرطان ریه لازم است که یک عمل جراحی بزرگی بوده و بایستی در بیمارستان انجام شود.

تعیین مرحله بیماری

در صورت تشخیص سرطان ریه، پزشک باید مرحله بیماری یا وسعت آن را تعیین کند. تعیین مرحله بیماری برای درک این نکته است که آیا سرطان پخش شده است یا نه و اگر چنین است کدام قسمت از بدن مبتلا شده است. سرطان ریه اغلب به مغز یا استخوان‌ها انتشار می‌یابد. اطلاع از مرحله بیماری به پزشک جهت طراحی درمان کمک می‌کند. برخی از آزمایشات مورد استفاده جهت تعیین انتشار سرطان عبارت‌اند از :

سی تی اسکن (توموگرافی کامپیوتری)

کامپیوتر با استفاده از اشعه ایکس عکس‌هایی واضح از اندام درون بدن ایجاد می‌کند.

تصویرسازی مغناطیسی(MRI)

آهن‌ربایی قوی به کمک کامپیوتر وصل شده است و عکس‌های واضحی از اندام‌های درونی بدن ایجاد می‌کند.

اسکن هسته‌ای

اسکن هسته‌ای می‌تواند انتشار سرطان به اندام‌های دیگر مثل کبد را نشان دهد. بیماران، مقدار کمی ماده رادیواکتیو را به صورت خوراکی یا به صورت تزریقی دریافت می‌کنند. دستگاه (اسکنر) سطح تشعشعات را در اعضای خاص بدن برای مشخص شدن نواحی غیر طبیعی، اندازه گیری نموده و ثبت می‌کند.

اسکن استخوان

اسکن استخوان نوعی اسکن هسته‌ای است که می‌تواند انتشار سرطان به استخوان‌ها را مشخص کند. مقدار کمی ماده رادیو اکتیو به صورت وریدی تزریق می‌شود. این مواد از گردش خون عبور نموده و در نواحی رشد استخوان غیر طبیعی تجمع می‌یابند. دستگاهی به نام اسکنر، سطح تشعشعات در این نواحی را اندازه گرفته و آن‌ها را روی فیلم اشعه ایکس ثبت می‌کند.

مدیاستینوسکوپی یا مدیاستینوتومی

می‌تواند به تشخیص انتشار سرطان ریه به غدد لنفاوی قفسه سینه کمک کند. برای این منظور از دستگاه دوربین‌دار حاوی لامپ که اسکوپ نامیده می‌شود استفاده می‌شود. پزشک (مدیاستینوم) مرکز قفسه سینه و غدد لنفاوی مجاور را معاینه می‌کند. در مدیاستینوسکوپی؛ اسکوپ از طریق برش کوچک در گردن وارد می‌شود و در مدیاستینوتومی در سینه، برش ایجاد می‌شود. گاهی اوقات اسکوپ برای نمونه‌برداری استفاده می‌شود. بیماران تحت بیهوشی عمومی قرار می‌گیرند.

درمان به عوامل زیادی بستگی دارد مانند نوع سرطان؛ (سرطان سلول‌های غیر کوچک یا سرطان سلول‌های کوچک)؛ اندازه؛ محل؛ وسعت تومور و سلامتی عمومی بیمار. درمان‌های متفاوت و درمان‌های ترکیبی زیادی برای کنترل سرطان ریه و یا بهبود کیفیت زندگی از طریق کاهش علائم بیماری به کار می‌رود.

جراحی

جراحی عملی است که با آن تومور برداشته می‌شود. نوع روش جراحی که یک پزشک به کار می‌برد بستگی به محل تومور در ریه دارد. عمل جراحی که برای برداشتن فقط قسمت کوچکی از ریه انجام می‌گیرد سگمانتال گفته می‌شود. وقتی جراح یک لوب کامل ریه را برمی‌دارد این عمل را لوبکتومی می‌گویند. برداشتن کامل ریه را پنومونکتومی می‌گویند. بعضی تومورها غیر قابل جراحی بوده (نمی‌توانیم آن‌ها را با جراحی برداریم) و به دلیل اندازه یا محل آن و برخی دلایل پزشکی، بیماران نمی‌توانند تحت عمل جراحی قرار گیرند.

شیمی درمانی

کاربرد داروهای ضد سرطانی است و سلول‌های سرطانی را در درون بدن از بین می‌برد. حتی اگر توده سرطانی از ریه خارج شود ممکن است سلول‌های سرطانی در بافت‌های نزدیک یا دورتر بدن؛ باقی‌مانده باشند. شیمی درمانی برای کنترل رشد تومور و کاهش علائم سرطان به کار می‌رود. اغلب داروهای ضد سرطان به صورت تزریق مستقیم وریدی به کار می‌روند و یا از طریق کاتتر تزریق می‌شوند. کاتتر لوله نازکی است که در وریدهای بزرگ کار گذاشته شده و برای طولانی مدت در ورید باقی می‌ماند. بعضی داروهای ضد سرطان به صورت قرص داده می‌شوند.

درمان با اشعه (رادیوتراپی)

رادیوتراپی مستلزم دریافت اشعه‌هایی با انرژی بالا برای نابود کردن سلول‌های سرطانی است. رادیوتراپی به صورت مستقیم، در محدوده تعیین شده به کار می‌رود و تنها در همان ناحیه سلول‌های سرطانی را از بین می‌برد. رادیوتراپی ممکن است قبل از عمل جراحی برای کاهش حجم تومور و بعد از جراحی برای از بین بردن سلول‌های باقی‌مانده در محل عمل به کار می‌رود. پزشکان اغلب رادیوتراپی را همراه با شیمی درمانی تجویز می‌کنند و آن را به عنوان درمان اولیه به جای جراحی به کار می‌برند. ررادیوتراپی ممکن است برای تسکین و تخفیف علائم تنفسی مثل کوتاهی تنفس به کار رود. اشعه برای درمان سرطان ریه اغلب از یک دستگاه خارج می‌شود (رادیوتراپی خارجی). اشعه همچنین می‌تواند از یک کاشتنی (ایمپلنت) (جعبه کوچک حاوی مواد رادیو اکتیو) خارج شود که مستقیماً روی تومور یا نزدیک آن قرار داده شود (رادیوتراپی داخلی).

درمان فوتو دینامیک

نوعی درمان با لیزر بوده و مستلزم استفاده از مواد شیمیایی است که به داخل گردش خون تزریق شده و تمام سلول‌های بدن آن‌ها را جذب می‌کنند. مواد شیمیایی به سرعت سلول‌های طبیعی را ترک می‌کنند ولی در سلول‌های سرطانی طولانی مدت باقی می‌مانند. نور لیزر که سرطان را هدف قرار داده است؛ مواد شیمیایی را فعال کرده و باعث می‌شود سلول‌های سرطانی که این مواد را جذب کرده‌اند از بین بروند. این درمان برای کاهش علائم سرطان ریه به کار می‌رود. به عنوان مثال در بیمارانی که نمی‌توانند تحت عمل جراحی قرار گیرند؛ برای کنترل خونریزی یا برطرف کردن مشکلات تنفسی که منجر به انسداد راه‌هایی می‌شود ما می‌توان از آن استفاده کرد. همچنین برای درمان تومورهای خیلی کوچک در بیمارانی که درمان‌های معمولی سرطان ریه برای آن‌ها مناسب نیست، به کار می‌رود.

درمان سرطان ریه از نوع سرطان سلول‌های غیر کوچک

بیماران مبتلا می‌توانند با روش‌های مختلفی تحت درمان قرار بگیرند. انتخاب نوع درمان بستگی به اندازه؛ محل و وسعت تومور دارد. معمول‌ترین راه برای درمان این نوع سرطان؛ جراحی است. کرایو سرجری (جراحی با سرما: نوعی درمان که بافت سرطانی را یخ زده نموده و نابود می‌کند). برای کنترل علائم در مراحل تأخیری این نوع سرطان به کار می‌رود. هم چنین رادیوتراپی و شیمی درمانی برای کاهش سرعت پیشرفت بیماری و درمان و مراقبت به کار می‌روند.

درمان سرطان ریه از نوع سرطان سلول‌های کوچک

این نوع سرطان به سرعت پخش می‌شود. در بیشتر مواقع هنگامی که بیماری تشخیص داده می‌شود سلول‌های سرطانی در قسمت‌های زیادی از بدن پخش شده‌اند. پزشکان همیشه شیمی درمانی را به منظور هدف قرار دادن سلول‌های سرطانی داخل بدن به کار می‌برند. از رادیوتراپی می‌توان برای هدف قرار دادن تومور در ریه یا تومورهای دیگر قسمت‌های بدن مثل مغز استفاده کرد. بعضی بیماران قبل از اینکه تومور در مغز آن‌ها ظاهر شود هدف رادیوتراپی قرار می‌گیرند. این نوع درمان که رادیوتراپی جمجمه‌ای پیش‌گیری کننذه گفته می‌شود، مانع از تشکیل تومور در مغز می‌شود. جراحی نیز قسمتی آر درمان است که در تعدادی کمی از بیماران مبتلا به سرطان ریه از نوع سلول‌های کوچک استفاده می‌شود.

عوارض جانبی درمان

عوارض جانبی درمان بستگی به نوع درمان دارد و ممکن است در هر فردی متفاوت باشد. عوارض جانبی اغلب موقتی هستند. پزشکان و پرستاران باید عوارض جانبی احتمالی درمان‌ها را توضیح دهند. آن‌ها می‌توانند راه‌هایی را برای کمک به کاهش علائم پیشنهاد دهند که این علائم ممکن است در طول درمان یا بعد از آن رخ دهد.

جراحی

برای سرطان ریه عمل جراحی بزرگی لازم می‌باشد. بعد از جراحی ریه؛ مایعات و هوا در ریه تجمع می‌یابند. بیماران جهت تغییر وضعیت و سرفه و تنفس عمیق احتیاج به کمک دارند. این فعالیت‌ها برای بیماران در دوران نقاهت اهمیت زیادی دارد؛ زیرا این فعالیت‌ها به انبساط بافت ریه باقی‌مانده کمک نموده و از تجمع مایعات و هوا در آن جلوگیری می‌کنند. درد؛ ضعف ناحیه سینه و بازو و کوتاهی تنفس، عوارض جانبی مشترک بعد عمل جراحی ریه می‌باشد. بیماران چندین هفته یا چندین ماه زمان نیاز دارند تا به انرژی و قدرت سابق دست پیدا کنند.

شیمی درمانی

شیمی درمانی بر سلول‌های طبیعی و همچنین سلول‌های سرطانی اثر می‌گذارد. اثرات جانبی به طور عمده بستگی به نوع داروها و دوز آن‌ها دارد. (مقدار دارویی که بیمار دریافت می‌کند) عوارض جانبی عمده شامل تهوع ؛ استفراغ؛ ریزش مو و خستگی می‌باشد.

رادیوتراپی

رادیوتراپی همانند شیمی درمانی بر روی سلول‌های سرطانی اثر می‌گذارد. عوارض جانبی عمده بستگی به دوز درمانی و قسمتی از بدن دارد که تحت رادیوتراپی قرار می‌گیرد. عوارض جانبی عمده رادیوتراپی شامل خشکی؛ زخم گلو؛ مشکلات بلع؛ خستگی؛ تغییرات پوستی در ناحیه تحت درمان و کاهش اشتها می‌باشد. بیمارانی که رادیوتراپی در ناحیه مغز دریافت می‌کنند ممکن است دچار سردرد؛ تغییرات پوستی؛ خستگی؛ تهوع؛ استفراغ؛ ریزش مو؛ مشکلات حافظه و فرایند یادگیری شوند.

درمان فتودینامیک

این درمان باعث می‌شود پوست و چشمان فرد نسبت به نور خورشید حساسیت پیدا کند که تا مدت 6 هفته و یا بیشتر بعد درمان ادامه دارد. به بیماران توصیه می‌شود تا 6 هفته از تماس با نور خورشید یا نور شدید در داخل منزل دوری کنند. در صورت رفتن به بیرون از منزل، لباس‌های محافظ مانند عینک آفتابی استفاده کنند. عوارض دیگر مانند سرفه؛ مشکلات بلع؛ تنفس دردتاک یا کوتاهی تنفس می‌باشد. بیماران بایستی با پزشک معالج خود در مورد تغییرات پوستی مانند تاول؛ قرمزی و تورم مشورت کنند.

پزشکان و پرستاران بایستی عوارض جانبی درمان را توضیح داده و همچنین روش‌هایی را برای کاهش علائم و نشانه‌های درمان که در طی درمان یا بعد از آن رخ می‌دهد به همراه مراقبت‌های مربوطه، توصیه کنند.

داستان سرطان من

نویسنده داستان : آقای سعید

آیدی اینستاگرام : appleband_music@

به نام خدا

سعید هستم. 32 ساله از تهران. در زمینه خوانندگی فعالیت می‌کنم و خواننده هستم. به صورت حرفه‌ای هم ورزش می‌کردم تا اینکه یه روز سینه سمت چپم خیلی درد گرفت و هرچی هم دکتر می‌رفتم متوجه نمی‌شدند که این درد ناشی از چیه. یه دکتر می‌گفت وزنه سنگین زدی به شیعان سینت فشار اومده. یکی می‌گفت مشکل از قلبته… خلاصه متوجه نمی‌شدند که ایراد از کجاست.

چون کارم موزیک بود، مجلس زیاد می‌رفتم، برنامه زیاد می‌رفتم. مشروب هم زیاد می‌خوردم و سیگار هم زیاد می‌کشیدم. بعضی وقتا خیلی به صورت عجیب حالت تهوع‌های شدید داشتم و یه حجم خیلی زیاد و عجیبی رو بالا می‌آوردم. این روند ادامه داشت تا عید سال 93. رفتم خونه مادربزرگم عید دیدنی و فرداش هم قرار بود برم ارمنستان. اون روز خونه مادربزرگم خون بالا آوردم و منو بردن درمانگاه. یه دکتر کشیک بود که سریع بهم گفت که از ریه‌ات باید یک عکس بگیری و برام بیاری. منم عکس گرفتم و بردم. دکتر گفت که ریه ات آب آورده و باید آب ریه ات رو بکشی.

منم جوون بود و تو فکر این چیزا نبودم. گفتم چه آب ریه‌ای، ولم کنین. من فردا مسافرم دارم می‌رم مسافرت و تعطیلات. ایشالا باشه بعد از 13 به در که اومدم، شما آب ریه‌م رو تخلیه کن. گفت شما بری بعد 13 به در بیای دیگه مردی و حتماً باید بستری بشی. اصرار از ایشون و منم مسر که نه نمی‌خوام و در نهایت زیر بار نرفتم.

داشتم برمی گشتم خونه سر راه یه سر به بیمارستان رسالت تهران تو سید خندان زدم. اونجا که رفتم و توضیح دادم داستانو، دکتر گفت آقا من آب ریه شما رو می‌کشم و تا صبح هم نگهت می‌داریم اینجا. صبح هم پاشو برو به سفرت برس. (خواست یه جوری گولم بزنه که ینی تو فردا به سفرت می رسی ولی خبر نداشتم که قرار نیست برم). رفتم تو اتاق رو تخت نشستم و دکتر گفت که دستاتو بگیر بالا. دستامو گرفتم بالا و دیدم با یه وسیله‌ای شبیه درل‌ که باهاش کابینت رو پیچ می‌کنن می‌خواد کار کنه. گفتم آقای دکتر می‌خوای چیکار کنی؟ می‌خوای منو سوراخ کنی ؟؟؟؟؟ اونم گفت آره و منم به شوخی گرفتم. دستگاه رو گذاشت کنار دنده‌ام. گفتم دکتر جدی می‌خوای سوراخ کنی؟ گفت نه بابا نترس می‌خوام یه علامت بزنم. دستمو گرفتم بالا که یه دفعه‌ای فشار داد و سوراخ کرد. بدون هیچ سری یا بیهوشی. به خاطر اینکه بغل قلبه. نمی‌تونن نه سر کنن نه بیهوشی بزنن. منم از درد زیاد از حال رفتم و وقتی چشم باز کردم دیدم تو بیمارستان یه لوله تو ریه‌ام کردن و یه سطل تو دستمه و دارن آب ریه‌ام رو می‌کشن. 48 روز این روند ادامه پیدا کرد و من 48 روز تو بیمارستان بودم و آب ریه ام رو تخلیه کردن.

بعد از اینکه آب ریه ام رو کشیدن گفتن که آقا شما سل دارین. یه هفته تو بیمارستان ، تو بخش ایزوله تو قسمت مراقبت‌های ویژه بودم. بعد از اون متوجه شدند که من سل ندارم و بیماری کنسر (cancer) دارم. دکتر اومد باهام صحبت کرد و گفت آقا شما بیماری کنسر داری. بهش گفتم کنسر چیه دکتر؟ گفت یعنی سرطان داری. گفتم دکتر سرطان چی دارم!؟ گفت شما سرطان خون و سرطان ریه داری یعنی پلاکت‌های خونت پایینه.

زمانی که این خبرو بهم داد یه ذره هم ته دلم نلرزید. بهش گفتم که دکتر داستان چیه ؟ هرچی هست به خودم بگو. رفتنی‌ام یا موندنی؟ به خودم رک و رو راست بگو. گفت که شما اصن زندگی عادی خودت رو انجام بده و اصن بهش فکرم نکن و روند درمانتو بسپار به من.

دکتر بین 6 تا 8 جلسه شیمی درمانی برام تجویز کرد که جواب نگرفتم. 8 جلسه شد 12 جلسه. 12 جلسه شد 37 جلسه…. 37 جلسه شیمی درمانی کردددم. از 90 کیلو شدم 40 کیلو، یه چیزی شبیه پوست استخون. زمانی که شیمی درمانی می‌کردم موهام ریخته بود. ابروهام ریخته بود. ریش و سبیلم ریخته بود. گلوم زخم می‌شد. لبام زخم می‌شد. دهنم از داخل زخم می‌شد جوری که هیچی نمی‌تونستم بخورم. بدن درد شدید. استخوون درد شدید. دردشم جوری بود که فقط مورفین آرومم می‌کرد. یعنی هیچ چیز دیگه‌ای به غیر از مورفین جوابگو نبود. منم خوشم نمی‌اومد مورفین استفاده بکنم. مورفین نمی‌زدم. استخوون درد رو تحمل می‌کردم ولی مورفین نمی‌زدم. خیلی خیلی اذیت می‌شدم ولی باز با کمال پرویی مقابله می‌کردم. پیش خودم می‌گفتم من خیلی پروتر از این حرفام. من روی تورو (سرطان) کم می‌کنم.

موهام ریخته بود و حسن کچل شده بودم همه بهم می‌گفتن کلاه گیس یا پوستیژ استفاده کن اما من انجام ندادم. چون که لزومی نداره و حالا خدا خواسته که مثلا تو این زمان من فیسم ایجوری باشه. حالا چه لزومی داره که بیام رو سرم از این چیزای تابلو استفاده کنم. اینو عیب و آر نمی‌دونستم و اگه کسی بهم می‌گفت اااا سرطان داری. می‌گفتم آره سرطان دارم. چی شده مگه. چه عیبی داره.

با همون اوضاعی که داشتم باشگاهمو ادامه می‌دادم ولی دیگه دوره نمی‌تونستم بردارم. فقط وزنه خالی می‌زدم و سنگین هم نمی‌تونستم کار کنم. سبک تمرین می‌کردم. کارمو می‌کردم. برنامه هامو می‌رفتم. موزیکمو می‌زدم. اجرامو می‌کردم ولی خیلی سختی کشیدم. همیشه میگم خدا نصیب هیچ کسی نکنه حتی دشمن آدم.

بیمارستانم چون توی میدون ولیعصر بود ماشین نمی‌تونستم ببرم. با اسنپ می‌رفتم. یه روز راننده اسنپ بهم گفت آقا سرطان داری؟ گفتم بله. گفت یه دکتر بهت معرفی کنم می‌ری؟ یه دکتر طب سنتی هستش و با داروهای گیاهی کار می‌کنه. گفتم باشه حالا آدرسشو بده می‌رم ببینم چی می‌گه. آدرسو گرفتم ولی تو دلم گفتم برو بابا! داروی گیاهی به چه درد می‌خوره. مگه زمان قدیمه که برم پیش دکتر طب سنتی و داروی گیاهی بخورم. پیاده شدم و رفتم و پیگیر هم نشدم.

راننده اسنپ فردا بهم زنگ زد و گفت آقا رفتی؟ گفتم نه آقا نرفتم. حالا ایشالا می‌رم. گفت حتماً بریااا. گفتم چشم. دو سه روز دیگه زنگ زد. گفت آقا رفتی؟ گفتم آقا گیر دادیا، نه دیگه دوست ندارم برم. یه دفعه پشت تلفن عصبانی شد و گفت بیخود کردی. مگه نگفتم برو مگه نمی‌فهمی. گفتم آقا این چه وضع صحبت کردنه. گفت بهت می‌گم برو یعنی برو دیگه. واسه خودت می‌گم. مادرم هم گفت حالا که داره انقدر اصرار می‌کنه برو، شاید خوب باشه. پاشدیم با بابام رفتیم آبیک قزوین پیش دکتر تک دهقان. حقیقت اولش مسخره کردم. گفتم این چه جاییه، چرا انقد بی درو پیکره!! معلوم نیست این داروها اصلاً چیه! دوتا آب زرد و یه مشت گیاه بهم داد گفت اینا رو دم کن بخور. منم به اصرار مادرم اینارو خوردم.

رفتم واسه مرحله بعد شیمی درمانی ایم. ازم سی تی اسکن گرفتن. دکتر یه دفعه گفت غده نیست!!!! گفتم یعنی چی آقای دکتر غده نیست!! گفت میگم غده‌ات نیست. من به دکتر خودم نگفته بودم که پیش کی رفتم و چیکار کردم. گفتم آره آقای دکتر دستت درد نکنه. جواب همین شیمی درمانی بوده که شما دادی.

ماه بعد دوباره رفتم آبیک قزوین پیش همون دکتر طب سنتی و دوباره ازش دارو گرفتم و خوردم. غده‌هام کوچیک شد. در حدی که دیگه دکتر شیمی درمانی رو قطع کرد و گفتش که باید بری پیوند مغز استخوان. رفتم برای پیوند مغز استخوان و بستری شدم. تب و لرز کردم. گفتند که آقا چون ریه ات عفونت کرده نمی‌تونیم بهت پیوند بزنیم. چون تعداد جلسات شیمی درمانیم بالا بوده این میکروب ممکنه برای همه توی ریه به وجود بیاد. بهم دارو دادند بخورم تا این عفونت برطرف شه.

در رابطه با نوع تغذیه‌ای که باید در این دوران مصرف کنید همگی به خصوص افرادی که دچار سرطان میشند باید تمام مواد غذایی مصرفیشون ارگانیک باشه. مصرف قند و شکر رو حذف کنید. چون قند و شکر ریشه غده سرطان رو پربار می‌کنه. کنسرویجات به علت مواد نگهدارنده نباید مصرف بشه. گوشت قرمز مصرف نکنید.

من در کل خوراکم شده بود مرغ و ماهی و برنج. مواد غذایی  دارای افزودنی‌ها و نگهدارنده رو استفاده نمی‌کردم. حتی رب و آبلیمو رو هم خودمون می‌گیریم به علت اینکه مواد افزودنی داره. هرچیزی که مواد نگهدارنده داره رو استفاده نمیکردم.

خلاصه داروهای گیاهی خیلی به من کمک کرد و تاثیرش از شیمی درمانی خیلی بیشتره. من بیمه هم نداشتم و هزینه شیمی درمانی به صورت آزاد برام خیلی در می‌اومد ولی درمان با طب سنتی برام هزینه خیلی کمی داشت. کلا 6 جلسه رفتم، هر جلسه 200 تومن و در کل 2 میلیون تومان و نتیجه هم گرفتم. من خیلی‌هارو به این دکتر طب سنتی معرفی کردم که برای درمان بهش مراجعه کنند. البته ایشون سرطان رو نتونست از بدن من بکشه بیرون. خودشم بهم گفت که کار من اینه که غده های سرطانی رو آب میکنم و از بین می‌برم. اما من پلاکت خونم هم مشکل داره و گلبول خونم تولید نمیکنه یا کم تولید می‌کنه. این دیگه برمی‌گرده به علم پیوند مغز استخوان. الان در حال حاضر باید برم یه سی تی اسکن بگیرم که اگه عفونت ریه ام برطرف شده باشه ایشالا برم برای پیوند مغز استخوان…