سرخک (rubella)

علائم سرخک ده روز پس از عفونت ظاهر می‌شوند و ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• تب
• بروز دانه‌های سفید با زمینه قرمز در دهان که دانه‌های کوپلیک (Koplik spots) نامیده می‌شود.
• پس از سه تا چهار روز راش‌های قرمز و بدون خارش که در ابتدا در سر ایجاد می‌شوند و سپس به پایین گسترش می‌یابند به وجود می‌آیند.
• قرمز شدن، دردناک شدن و آبریزش چشم
• گرفتگی یا آبریزش بینی
• سرفه خشک

شایع‌ترین عارضه سرخک عفونت گوش میانی و عفونت ریه به‌ وسیله باکتری می‌باشد. در موارد بسیار نادر ممکن است مغز تحت تأثیر قرار گیرد که این عارضه 7 تا 10 روز پس از ظاهر شدن راش‌ها ایجاد می‌شود.

سرخک یک عفونت خفیف است. هنگامی‌ که به آن مبتلا شوید معمولاً به‌ طور دائم نسبت به آن ایمن می‌شوید. برخی از زنان مبتلا به سرخک دچار آرتریت در انگشتان، مچ دست و زانو که به‌ طور کلی برای حدود یک ماه طول می‌کشد، می‌شوند. در موارد نادر، سرخک می‌تواند عفونت گوش (اوتیت مدیا) یا التهاب مغز (آنسفالیت) ایجاد کند.

با این‌ حال، اگر فردی هنگامی‌ که به سرخک مبتلا شده است باردار شود، ممکن است عواقبی برای فرزند ایجاد کند. تا ۹۰ درصد نوزادان متولد شده از مادرانی که سرخک داشته‌اند در طول ۱۲ هفته اول بارداری مبتلا به سندرم سرخک مادرزادی می‌شوند. این سندرم می‌توانید یک یا چند مورد از عوارض زیر را باعث شود:

• عقب‌ ماندگی رشد
• آب‌ مروارید
• ناشنوایی
• نقص مادرزادی قلب
• نقص در اندام‌های دیگر
• عقب‌ ماندگی ذهنی

بالاترین خطر برای جنین در سه ماهه اول است، اما مواجهه با آن در اواخر حاملگی نیز خطرناک است.

بثورات سرخک می‌تواند مانند بسیاری دیگر از بثورات ویروسی است. بنابراین پزشکان معمولاً سرخک را با کمک تست‌های آزمایشگاهی تشخیص می‌دهند. همچنین ممکن است یک کشت ویروس یا یک آزمایش خون، که حضور انواع مختلف آنتی‌ بادی سرخک در خون را شناسایی می‌کند انجام پذیرد. این آنتی بادی‌ها نشان می‌دهد که آیا شما اخیراً دچار عفونت سرخک شده‌اید و یا اینکه واکسن سرخک دریافت کرده‌اید.

از مجموعه علائم احتمالاً پزشک قادر به تشخیص سرخک خواهد بود. در بیشتر بچه‌ها استراحت و اقدامات ساده جهت کاهش تب تمام کاری است که برای بهبودی مورد نیاز است. در صورت عدم وجود عوارض علائم معمولاً پس از ۷ روز از بین می‌روند.

کودکان در سن ۱۲ تا ۱۵ ماهگی و دوباره بین سنین ۳ و ۵ سالگی بر ضد سرخک از طریق واکسن MMR (سرخک، اوریون و سرخجه) واکسینه می‌شوند. واکسیناسیون یا ابتلا به بیماری ایمنی مادام‌ العمر ایجاد می‌کند.

سبک زندگی

هنگامی‌که یک کودک یا بزرگ‌سال به عفونت سرخک آلوده شد، یکسری اقدامات مراقبتی ساده مورد نیاز است:

• استراحت در رختخواب در صورت لزوم.
• استفاده از قرص استامینوفن (تایلنول و غیره) برای تخفیف درد و ناراحتی ناشی از تب و درد.
• اطلاع‌ رسانی به دوستان، خانواده و همکاران – به‌ خصوص زنان باردار – در صورتی‌ که تشخیص بیماری سرخک برایتان داده‌ شده است.
• دوری از افرادی که دارای شرایطی هستند که باعث سرکوب سیستم ایمنی بدن یا تضعیف آن می‌شود.
• به مسئولین مدرسه یا مسئول نگهداری از کودکتان بگویید که فرزندتان دچار سرخک شده است.

مرجع تخصصی پزشکی و سلامت دکتر سوشا