کمر درد (Back pain)

علائم و نشانه‌های کمر درد ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• درد عضلانی
• تیر کشیدن و گزگز کمر
• محدودیت انعطاف‌ پذیری و محدودیت حرکت‌های کمر
• دردی که به سمت پایین پاها انتشار می‌یابد

کمر درد می‌تواند به‌ طور ناگهانی آغاز شود و کمتر از شش هفته به طول انجامد (حاد) که ممکن است علت آن بالا و پایین کردن اجسام سنگین باشد. کمر دردی که بیش از سه ماه طول می‌کشد (مزمن) کمتر از نوع حاد شایع است.

کمر درد اغلب بدون علت خاصی که پزشک بتواند با انجام آزمایشات و تصویر برداری علت آن را تشخیص دهد، ایجاد می‌گردد. شرایطی که معمولاً با کمر درد مرتبط‌اند عبارت‌اند از:

• فشار رباطی یا عضلانی : بلند کردن مکرر اجسام سنگین یا حرکات ناگهانی دست‌وپا ممکن است به عضلات و رباط‌های ستون فقرات فشار وارد کند. اگر ساختار فیزیکی ضعیفی دارید فشار ثابت به عضلات می‌تواند باعث اسپاسم‌های عضلانی دردناک شود.
• تورم یا پارگی دیسک : دیسک مثل یک بالشتک بین استخوانی (بین مهره‌ها) در ستون فقرات عمل می‌کند. ماده نرم دیسک می‌تواند پاره یا متورم شود و بر اعصاب ناحیه فشار وارد آورد. با این‌ وجود ممکن است شما تورم یا پارگی دیسک را تجربه کنید بدون آنکه درد پشت ایجاد گردد. معمولاً بیماری دیسک زمانی مشخص می‌شود که از ستون فقرات برای عارضه دیگری عکس‌ برداری اشعه X انجام می‌پذیرد.
• آرتروز : آرتروز می‌تواند روی کمر تأثیر بگذارد. در برخی از موارد آرتریت در ستون فقرات می‌تواند به تنگ شدن فضای اطراف نخاع منجر شده که یک بیماری به نام تنگی کانال نخاعی ایجاد می‌کند.
• بی‌نظمی‌های اسکلتی : کمر درد می‌تواند در صورت وجود قوس‌های غیرطبیعی ستون فقرات رخ دهد. اسکولیوز، وضعیتی که در آن قوس‌های ستون فقرات به سمت داخل شکل می‌گیرد، نیز ممکن است به کمر درد منجر شود. اما به‌ طور کلی تنها در صورتی‌ که اسکولیوز شدید باشد این اتفاق رخ می‌دهد.
• پوکی استخوان : اگر استخوان‌های شما متخلخل و شکننده باشند ممکن است بر ستون فقرات فشار وارد شود که منجر به کمر درد شود.

هرکسی می‌تواند به کمر درد دچار شود حتی کودکان و نوجوانان. تحقیقات هنوز آنچه منجر به کمر درد می‌شود را مشخص نکرده‌اند. با این‌ حال، این عوامل ممکن است شما را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به کمر درد قرار دهند:

• سن : کمر درد در افراد مسن شایع‌تر است. با شروع حدود سن ۳۰ سالگی یا ۴۰ میزان آن افزایش می‌یابد.
• عدم انجام ورزش : عضلات ضعیف و غیر ورزیده بیشتر ممکن است به کمر درد منجر شود.
• اضافه‌ وزن : اضافه‌ وزن بیش‌ از حد باعث وارد آمدن فشار اضافی به کمر خواهد شد.
• بیماری‌ها : برخی از انواع آرتریت و سرطان می‌تواند به کمر درد منجر شود.
• بلند کردن اشیا به شکل نادرست : استفاده از کمر به‌ جای پاها در هنگام بلند کردن اشیاء، می‌تواند به درد کمر منجر شود.
• شرایط روحی و روانی : به نظر می‌رسد افراد مبتلا به افسردگی و اضطراب در معرض خطر بیشتری برای کمر درد قرار دارند.
• سیگار کشیدن : سیگار می‌تواند مانع رسیدن مواد مغذی به‌ اندازه کافی به دیسک کمر شود.

هنگام مراجعه به پزشک برای کمر درد، وی در ابتدا کمر را مورد بررسی قرار خواهد داد و توانایی فرد را برای نشستن، ایستادن، راه رفتن و بلند کردن پاهایش ارزیابی خواهد کرد. دکتر شما ممکن است از شما درخواست کند که به درد خود از مقیاس صفر تا ۱۰ نمره بدهید تا شدت آن را دریابد. این ارزیابی کمک خواهد کرد تا تعیین کند که منشأ درد از کجاست و اینکه تا چه میزان قدرت فعالیت و حرکت بدن را بدون اینکه درد شما را متوقف کند، خواهید داشت و از طرفی مشخص خواهد کرد که آیا شما اسپاسم عضلانی دارید یا خیر.

در صورتی‌ که دلیلی برای مشکوک شدن به یک شرایط خاص که می‌تواند باعث درد شما شود، وجود داشت دکتر شما ممکن است یک یا چند تست زیر را درخواست کند:

• اشعه ایکس : این تصاویر اسکلت‌ بندی بدن شما و اینکه آیا دچار ورم مفاصل یا شکستگی استخوان هستید یا نه را نشان خواهد داد. این تصاویر به‌ تنهایی مشکلات ستون فقرات، عضلات، اعصاب و یا دیسک شما را نشان نمی‌دهد.
• MRI یا CT اسکن : این نوع اسکن می‌تواند تصاویری از دیسک، استخوان‌ها، عضلات، بافت، تاندون‌ها، اعصاب، رباط‌ها و عروق خونی ناحیه کمر تولید کند.
• آزمایش خون : این آزمایش می‌تواند به تعیین اینکه شما دچار عفونت و یا شرایط دیگری که ممکن است باعث درد کمر شود شده‌اید یا نه.
• اسکن استخوان : در موارد نادر، دکتر شما ممکن است برای تشخیص تومورهای استخوان یا شکستگی‌های فشاری ناشی از پوکی استخوان درخواست اسکن استخوان کند.
• بررسی اعصاب ناحیه (الکترومیوگرافی، یا EMG) : این تست پالس‌های الکتریکی تولیدشده توسط اعصاب و پاسخ ماهیچه‌ها به آن را می‌سنجد. این تست می‌تواند فشار وارده به عصب براثر فتق دیسک یا تنگی کانال نخاعی را مشخص کند.

غالب دردهای حاد کمر پس از چند هفته در منزل درمان می‌شود. استفاده مسکن‌ها و گرما یا یخ ممکن است همه چیزی باشد که شما به آن نیاز دارید. استراحت در بستر توصیه نمی‌شود.

فعالیت‌های خود را تا آنجا که می‌توانید تحمل‌ کنید، ادامه دهید. سعی کنید فعالیت‌های سبک داشته باشید مانند پیاده‌روی و فعالیت‌های روزمره زندگی. از فعالیت‌هایی که درد را افزایش می‌دهد اجتناب کنید اما این به معنای اجتناب از هرگونه فعالیت به خاطر ترس از درد نیست. اگر درمان‌های خانگی پس از چند هفته جواب نداد، دکتر شما ممکن است داروهای قوی‌تر و یا درمان‌های دیگری برایتان تجویز کند.

داروها

بسته به نوع کمر درد شما، دکتر شما ممکن است یکی از موارد زیر را توصیه کند:

• تجویز مسکن‌ها : استامینوفن (Acetaminophen) و یا داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن (Ibuprofen) و یا ناپروکسن سدیم (Naproxen)، می‌تواند درد حاد کمر را کاهش دهد. استفاده بیش‌ از حد از این داروها می‌تواند عوارض جانبی جدی ایجاد کند.
• شل کننده‌های عضلانی : اگر درد کمر خفیف تا متوسط باشد پزشک ممکن است یک شل کننده عضلانی تجویز کند. شل کننده‌های عضلانی می‌تواند در فرد ایجاد سرگیجه و خواب‌ آلودگی کند.
• مسکن‌های موضعی : این داروها به شکل کرم یا پماد به پوست در محل درد مالیده شده و باعث کاهش درد می‌شود.
• برخی داروها، مانند کدئین یا هیدروکودون، ممکن است برای یک زمان کوتاه با نظارت نزدیک دکتر استفاده شود.
• داروهای ضدافسردگی : دوزهای پایین از انواع خاصی از داروهای ضد افسردگی (به‌ خصوص ضد افسردگی سه حلقه‌ای، مانند آمی تریپتیلین) به از بین بردن برخی از انواع درد مزمن کمر و پشت، مستقل از اثر ضد افسردگی‌اش، می‌تواند کمک کند.
• استفاده از داروهای تزریقی : اگر اقدامات دیگر درد شما را کاهش ندهد و اگر درد به سایر مناطق گسترش یابد دکتر شما ممکن است با تزریق کورتیزون یا داروی بی‌حس‌ کننده به فضای اطراف نخاع (فضای اپیدورال) به کاهش درد کمک کند. تزریق کورتیزون کمک می‌کند تا التهاب اطراف ریشه‌های عصبی کاهش یابد، اما کاهش درد معمولاً کمتر از چند ماه دوام می‌یابد.

فیزیوتراپی و ورزش

فیزیوتراپی سنگ بنای درمان کمر درد است. یک فیزیوتراپیست می‌توانید انواع درمان، مانند استفاده از گرما، نور فرابنفش، تحریک الکتریکی و تکنیک‌های آزاد سازی عضلات برای کاهش درد استفاده کند.

درمانگر می‌تواند به شما تمریناتی را آموزش دهد که انعطاف‌ پذیری شما را افزایش دهد و باعث تقویت عضلات شکم و کمر شود و به بهبود وضعیت شما کمک کند. استفاده منظم از این تکنیک‌ها می‌تواند به جلوگیری از بازگشت درد کمک کند.

عمل جراحی

تعداد کمی از مردم نیاز به عمل جراحی برای کمر درد خواهند داشت. اگر درد بی‌امان همراه با انتشار درد به پا و یا ضعف عضلانی پیش‌ رونده ناشی از فشرده‌ سازی عصب وجود داشته باشد ممکن است کاندید عمل جراحی شوید. در غیر این صورت، جراحی معمولاً برای دردهای مربوط به مشکلات ساختاری، مانند تنگی ستون فقرات (تنگی کانال نخاعی) یا فتق دیسک بین مهره‌ای، که به سایر درمان‌ها پاسخ نداده باشد، به‌ کار می‌رود.

• کمردرد حاد را چگونه درمان کنیم؟
• درمان دردهای سیاتیکی و کاهش التهاب آن
• نکاتی ساده‌ برای داشتن بدنی بدون درد
• درمان کمر درد با رژیم غذایی ضد التهاب
• چه مکمل غذایی برای کمر درد خوب است
• چگونه درد روماتیسم مفصلی را کم کنیم؟
• درمان دردهای سیاتیکی با راه رفتن به دو شیوه متفاوت
• زانو درد های مختلف نشان دهنده چه مشکلاتی هستند

مرجع تخصصی پزشکی و سلامت دکتر سوشا