عفونت قارچی واژن – عفونت مخمری واژن – (Yeast infection)

علائم عفونت قارچی واژن ممکن است از خفیف تا متوسط باشد و شامل موارد زیر می‌شود:

• خارش و تحریک ناحیه واژن و اطراف آن
• احساس سوزش، به ویژه در هنگام مقاربت یا در هنگام ادرار کردن
• قرمزی و تورم ناحیه واژن
• درد و زخم واژن
• بثورات و راش‌های ناحیه واژن
• ترشحات آبدار واژینال
• ترشحات بدون بو ضخیم، سفید و پنیری شکل واژن

شما همچنین ممکن است در صورت داشتن علائم زیر دچار نوع جدی‌تر عفونت قارچی واژن باشید:

• علائم شدیدی چون قرمز شدن، تورم و خارش که منجر به ترک یا زخم در ناحیه واژن شود.
• اگر شما در سال بیش از چهار بار به عفونت قارچی واژن دچار شوید.
• در صورتی که عفونت شما توسط یک نوع کاندیدا غیر از کاندیدا آلبیکنس ایجاد شده باشد.
• در صورتی که باردار باشید.
• در صورتی که دیابت کنترل نشده داشته باشید.

سیستم ایمنی بدن شما به دلیل استفاده از برخی داروها یا شرایطی مانند ابتلا به HIV تضعیف شده باشد.

قارچ کاندیدا (Candida) باعث عفونت قارچی واژن می‌شود. در حالت طبیعی واژن شما یک ترکیب متعادل از مخمرهایی چون کاندیدا و باکتری‌ها را شامل می‌شود. باکتری‌های لاکتوباسیلوس (Lactobacillus) واژن اسید تولید می‌کنند که از رشد بیش از حد مخمر جلوگیری می‌کند. گاهی اوقات ممکن است این تعادل مختل شود که منجر به عفونت قارچی واژن می‌شود. این عفونت باعث ایجاد خارش، سوزش و سایر نشانه‌های عفونت قارچی واژن خواهد شد.

بر هم خوردن تعادل مخمرهای واژن و رشد بیش از حد مخمرها ممکن است در اثر عوامل زیر اتفاق بیفتد:

استفاده طولانی‌مدت از آنتی بیوتیک که باعث کاهش باکتری لاکتوباسیلوس و در نتیجه تغییر PH واژن خواهد شد.

• بارداری
• دیابت کنترل نشده
• اختلالات سیستم ایمنی بدن
• مصرف قرص‌های ضد بارداری یا انجام هورمون درمانی که سطح استروژن را افزایش می‌دهد.

کاندیدا آلبیکنس (Candida albicans) شایع‌ترین مخمری است که باعث عفونت قارچی واژن می‌شود. با این وجود گاهی اوقات انواع دیگری از قارچ کاندیدا عامل آن هستند. معمولاً عفونت کاندیدا آلبیکنس به درمان‌های معمول پاسخ می‌دهند. عفونت‌های ناشی از انواع دیگر قارچ کاندیدا نسبت به درمان مقاومت بیشتری نشان می‌دهند و احتمالاً نیاز به درمان‌های تهاجمی‌تر خواهند داشت.

پیشنهاد می‌کنیم مقاله ” ۶ عادت روزانه که عفونت قارچی واژن را بدتر می‌کند ” را نیز در وب سایت پزشکی و سلامت دکتر سوشا بخوانید. برای دریافت مشاوره پزشکی آنلاین سؤالات خود را در این صفحه ثبت کنید.

عواملي وجود دارند كه خطر ابتلا به عفونت قارچی واژن را افزايش می‌دهند. برخی از آن‌ها عبارتند از:

استفاده از آنتی بیوتیک

عفونت‌های قارچی در زنانی که از آنتی بیوتیک استفاده می‌کنند، بسیار رایج است. آنتی بیوتیک های وسیع الطیف، طیف گسترده‌ای از باکتری‌ها را می‌کشند که در این میان بین باکتری‌های مفید و مضر تمایزی قائل نمی‌شوند. از بین رفتن باکتری‌های مفید، فضا را برای رشد مخمرها باز می‌کند.

افزایش سطح استروژن

عفونت‌های مخمری در زنان با افزایش سطح استروژن بسیار شایع است. این حالت در زنانی اتفاق می‌افتد که باردار هستند و یا از قرص‌های ضدبارداری با دوز بالای استروژن استفاده می‌کنند و یا زنانی که هورمون درمانی با استروژن انجام داده‌اند.

دیابت کنترل نشده

زنانی که مبتلا به دیابت کنترل نشده باشند و قند خونشان تنظیم نباشد، بیشتر در معرض خطر ابتلا به عفونت‌های قارچی واژن قرار دارند.

اختلالات سیستم ایمنی

بدن زنانی که دچار ضعف سیستم ایمنی هستند (مثلاً زنانی که از داروهای کورتیکواستروئیدی استفاده می‌کنند و یا مبتلایان به ایدز) بیشتر احتمال دارد که به عفونت‌های قارچی واژن دچار شوند.

فعالیت جنسی

اگرچه عفونت‌های قارچی واژن به عنوان بیماری های منتقله از راه جنسی در نظر گرفته نمی‌شوند، با این وجود روابط جنسی عاملی برای انتشار این نوع از عفونت‌ها هستند.

برای تشخیص عفونت قارچی واژن، پزشک ممکن است:

• سؤالاتی در مورد سوابق پزشکی شما بپرسد. این سؤالات ممکن است شامل سؤالاتی درباره عفونت‌های واژن قبلی یا عفونت‌های منتقله از راه جنسی باشد.
• ممکن است پزشکتان بخش خارجی واژن را از نظر علائم عفونت بررسی کند. همچنین با قرار دادن ابزاری به نام اسپکیولوم (speculum) دیواره‌های واژن را باز نگه داشته و داخل واژن را نیز بررسی کند.
• همچنین ممکن است پزشکتان نمونه‌ای از ترشحات واژینال را به آزمایشگاه بفرستید تا از نظر وجود عفونت بررسی گردد. با تشخیص دقیق نوع قارچی که باعث عفونت شما شده است، درمان آن بهتر انجام خواهد شد.

درمان عفونت قارچی واژن بستگی به شدت آن دارد.

درمان عفونت قارچی بدون عارضه با شدت خفیف تا متوسط

معمولاً یک دوره کوتاه‌مدت 7-3 روزه با داروهای ضد قارچی می‌تواند به درمان عفونت قارچی واژن کمک کند. داروهای ضد قارچ به صورت کرم، پماد، قرص و شیاف در دسترس هستند. شیاف و کرم‌های واژینال ضد قارچی برای بسیاری از زنان مؤثر هستند و این گزینه درمانی در دوران بارداری نیز قابل استفاده است. درمان معمولاً از سه تا هفت روز طول می‌کشد.

تعدادی از داروها که در این زمینه مؤثر هستند، عبارتند از:

• بوتوکونازول (butoconazole)
• کلوتریمازول (clotrimazole)
• میکونازول (miconazole)
• ترکونازول (terconazole)

برخی از این داروها فقط با نسخه قابل تهیه هستند، در حالی که برخی دیگر را می‌توانید خودتان و بدون نسخه از داروخانه تهیه کنید. عوارض جانبی این داروها می‌تواند شامل سوزش و التهاب در محل استفاده باشد. از آنجا که اکثر کرم‌ها مبتنی بر چربی هستند، به کاندوم‌ها و دیافراگم‌های لاتکس آسیب وارد می‌کنند؛ پس دیگر روش‌های پیشگیری از بارداری را در این مواقع در نظر بگیرید.

گاهی هم ممکن است پزشکتان یک تک‌دوز از داروی ضد قارچی فلوکونازول (fluconazole) را که خوراکی می‌باشد، تجویز کند. یا ممکن است دو تک‌دوز را هر سه روز یک‌بار تجویز کند که به طور کامل علائم شما برطرف شود.

پیشنهاد می‌کنیم مقاله ” بهترین روش‌های درمان خانگی عفونت قارچی واژن ” را نیز در وب سایت پزشکی و سلامت دکتر سوشا بخوانید. برای دریافت مشاوره پزشکی رایگان به صفحه مربوطه مراجعه کنید.

درمان عفونت قارچی پیچیده با درگیری شدید

درمان عفونت‌های قارچی پیچیده ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• در این مورد نیاز است که درمان برای مدت طولانی‌تری ادامه پیدا کند. به همین علت می‌بایست حدود 14-7 روز از داروهای ضد قارچی نظیر بوتاکونازول ، کلوتریمازول و میکونازول استفاده شود. این داروها در اشکال مختلف قرص، پماد یا کرم‌های واژینال و یا شیاف موجود هستند.
• گاهی ممکن است از داروهای خوراکی قوی نظیر فلوکونازول به صورت چند دوز استفاده شود. این نوع از درمان برای خانم‌های باردار قابل انجام نیست.
• زمانی که پزشک پیش‌بینی کند که نوع عفونت قارچی شما از نوع برگشت‌پذیر باشد، به شما درمان نگهدارنده را نیز پیشنهاد خواهد داد. در این صورت می‌بایست به مدت شش ماه، هفته‌ای یک عدد قرص فلوکونازول استفاده کنید. البته ممکن است به جای قرص، شیاف فلوکونازول تجویز شود.

در عفونت قارچی واژن معمولاً نیاز نیست که همسرتان هم تحت درمان قرار گیرد و استفاده از کاندوم در حین مقاربت کفایت می‌کند. در شرایطی که عفونت شما عودکننده باشد و همسر شما علائم عفونت قارچی نظیر خارش و سوزش را بارز سازد، ممکن است نیاز باشد او هم تحت درمان قرار گیرد.

پیشنهاد می‌کنیم مقاله ” درمان عفونت‌های زنانه با عسل ” را نیز در وب سایت پزشکی دکتر سوشا بخوانید. برای دریافت مشاوره رایگان پزشکی سؤالات خود را در صفحه ” مشاوره پزشکی دکتر سوشا ” ثبت کنید.

برای کاهش خطر ابتلا به عفونت‌های واژینال با مخمر از نکات زیر پیروی کنید:

• از لباس زیر نخی و شلوارها و دامن‌های آزاد استفاده کنید.
• سعی کنید از پوشیدن جوراب‌شلواری و لباس زیرهای چسبان اجتناب کنید.
• لباس‌های مرطوب نظیر مایو و لباس زیر را بلافاصله عوض کنید.
• از وان و حمام‌های خیلی داغ دوری کنید.
• از مصرف آنتی بیوتیک در موارد غیر ضروری مثلاً در مواقع سرماخوردگی و یا عفونت‌های ویروسی که اصلاً نیازی به مصرف آنتی بیوتیک نیست، اجتناب کنید.

مطالب مرتبط با بیماری عفونت قارچی واژن

• آیا بوی واژن نگران ‌کننده است؟
• جراحی زیبایی واژن یا لابیاپلاستی چیست؟
• بهترین روش های درمان خانگی عفونت قارچی واژن
• نکاتی که باید راجع به واژن و اندام تناسلی زنان بدانید