بیماری اختلال نعوظ (Erectile dysfunction)

علائم اختلال نعوظ ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• مشکل در رسیدن آلت تناسلی به نعوظ
• مشکل در نگه داشتن آلت تناسلی در حالت نعوظ
• کاهش میل جنسی

در تحریک جنسی یک مرد ، یک همکاری پیچیده بین مغز، هورمون‌ها، احساسات، اعصاب، عضلات و رگ‌های خونی دیده می‌شود. اختلال نعوظ می‌تواند به دلیل وجود مشکل در هریک از این عوامل ایجاد شود. بعلاوه تنش‌ها و مشکلات روانی نیز می‌توانند باعث اختلال نعوظ یا بدتر شدن آن شوند. 17 عامل اصلی اختلال نعوظ را در سایت بخوانید. 

گاهی اوقات ترکیبی از عوامل جسمی و روحی باعث اختلال نعوظ می‌شود. به عنوان مثال، یک مشکل کوچک نظیر کند بودن پاسخ جنسی باعث نگرانی و اضطراب فرد شود. در نهایت همین نگرانی و اضطراب مشکل را تشدید می‌کند.

علل فیزیکی اختلال نعوظ

در بسیاری از موارد، اختلال نعوظ ناشی از یک مشکل جسمی است. برخی از علل رایج اختلال نعوظ عبارت‌اند از:

• بیماری‌های قلبی
• سخت شدن رگ‌های خونی (آترواسکلروز)
• کلسترول بالا
• فشار خون بالا
• دیابت
• چاقی
• سندرم متابولیک (یک بیماری که با افزایش فشار خون، سطوح بالای انسولین، افزایش چربی اطراف کمر و کلسترول بالا بروز می‌کند)
• بیماری پارکینسون
• مولتیپل اسکلروزیس یا ام‌اس
• مصرف برخی از داروها
• استفاده از دخانیات
• بیماری پیرونی (Peyronie’s disease) که در آن یک ضایعه داخل آلت تناسلی مرد ایجاد می‌گردد.
• مصرف بیش از حد الکل و دیگر مواد مخدر
• اختلالات خواب
• سرطان پروستات یا بزرگی پروستات
• انجام جراحی‌هایی که بر ناحیه لگن یا نخاع تأثیر می‌گذارند.

علل روان شناختی اختلال نعوظ

مغز نقش مهمی در شکل‌گیری وقایع فیزیکی دارد که باعث ایجاد نعوظ می‌شوند. برخی از شرایط روانی می‌توانند با احساسات جنسی تداخل داشته باشند و باعث اختلال در عملکرد نعوظ شوند. برخی از آن‌ها عبارت‌اند از:

• افسردگی و اضطراب
• استرس
• سایر مشکلات مرتبط با سلامت روان

با افزایش سن، رسیدن به نعوظ ممکن است طولانی شود و یا به اندازه کافی قوی نباشد. ممکن است نیاز باشد مستقیماً آلت تناسلی خود را برای رسیدن به نعوظ ماساژ دهید.

عوامل خطر مختلفی وجود دارند که به اختلال نعوظ کمک می‌کنند، از جمله:

• برخی از مشکلات پزشکی نظیر بیماری دیابت یا بیماری‌های قلبی
• استفاده از دخانیات که جریان خون را به رگ‌ها و شریان‌ها محدود می‌کند. این فرایند می‌تواند در بلندمدت به اختلال نعوظ منجر شود.
• داشتن اضافه وزن ، به‌خصوص اگر اضافه‌وزن شما به مرحله چاقی رسیده باشد.
• انجام برخی از درمان‌های پزشکی مانند جراحی پروستات یا پرتودرمانی سرطان
• صدمات و آسیب‌دیدگی، به ویژه در ناحیه اعصاب و یا عروق خونی مرتبط با نعوظ.
• مصرف برخی داروها، از جمله داروهای ضد افسردگی، آنتی هیستامین ها و داروهایی که برای کنترل درد، فشار خون بالا یا بیماری‌های پروستات تجویز می‌شوند.
• مشکلات روحی-روانی مانند استرس، اضطراب یا افسردگی
• سوء مصرف الکل و مواد مخدر

عوارض ناشی از اختلال نعوظ می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• یک زندگی جنسی نامطلوب
• استرس یا اضطراب
• خجالت‌زدگی یا عزت‌نفس پایین
• مشکلات ارتباطی
• ناتوانی در بارور ساختن شریک زندگی

در بسیاری از مردان، پزشک می‌تواند با معاینه فیزیکی و پرسیدن یکسری سؤالات علت اختلال نعوظ را تشخیص دهد و درمان‌های لازم را توصیه کند. اگر دچار بیماری‌های مزمن باشید و یا پزشکتان به وجود بیماری خاصی در شما مشکوک شود، آزمایشات تکمیلی انجام خواهد داد. برخی از آزمایشات و بررسی‌های بیشتر شامل موارد زیر هستند:

معاینه فیزیکی

پزشکتان ممکن است برای تشخیص اختلال نعوظ، آلت تناسلی و بیضه‌های شما را معاینه کند. همچنین ممکن است اعصاب ناحیه را بررسی کند تا بفهمد مشکلی دارند یا خیر.

آزمایش خون

گاهی پزشک درخواست نمونه خون می‌دهد تا خون شما از نظر عوامل مرتبط با بیماری‌های قلبی، دیابت، سطوح پایین هورمون تستسترون و دیگر شرایط مشکوک بررسی گردد.

آزمایش ادرار

همانند آزمایش خون، آزمایش ادرار هم می‌تواند در تشخیص بیماری‌هایی مانند دیابت کمک‌کننده باشد.

سونوگرافی

در سونوگرافی با استفاده از دستگاه‌هایی که با امواج فراصوت کار می‌کنند، آلت تناسلی و بخش‌های مربوط به آن مورد بررسی قرار می‌گیرند. دستگاه سونوگرافی می‌تواند به صورت تصاویر یا به صورت یک فایل ویدئویی، وضعیت جریان خون در رگ‌های خونی مرتبط با آلت تناسلی را برای پزشک مشخص کند. سونوگرافی گاهی اوقات با تزریق یکسری داروها به آلت تناسلی به منظور تحریک جریان خون و ایجاد نعوظ انجام می‌شود.

بررسی‌های روان شناختی

گاهی ممکن است پزشک شما را به متخصص روانشناس ارجاع دهد تا با پرسیدن سؤالاتی وجود هر نوع اختلال روانی نظیر افسردگی و اضطراب را تشخیص دهد.

بسته به علت اختلال نعوظ شما، پزشکتان مسیر درمانی صحیح را مشخص خواهد کرد. گزینه‌های درمانی مختلفی برای درمان اختلال نعوظ وجود دارد. پزشکتان می‌بایست خطرات و مزایای هر کدام از روش‌های درمانی را برایتان شرح دهد تا با همفکری هم بهترین راه درمان اختلال نعوظ شما مشخص شود.

شما می‌توانید درمان اختلال نعوظ با روش‌های طبیعی را امتحان کنید. روش‌های درمانی غیرطبیعی اختلال نعوظ عبارت‌اند از:

داروهای درمان اختلال نعوظ

داروهای خوراکی در بسیاری از مردان در درمان اختلال نعوظ موفق عمل می‌کنند. برخی از آن‌ها عبارت‌اند از:

• سیلدنافیل یا ویاگرا (Sildenafil)
• تادالافیل یا آدسیرکا (Tadalafil)
• واردنافیل یا لویترا (Vardenafil)
• آوانافیل یا استندرا (Vardenafil)

هر چهار داروی بالا اثر خود را از طریق افزایش تولید یک ماده شیمیایی به نام نیتریک اکسید انجام می‌دهند. زمانی که این ماده شیمیایی در بدن تولید شود، عضلات موجود در آلت تناسلی را به حالت شل یا ریلکس درمی‌آورد. در نتیجه جریان خون در اندام‌های جنسی افزایش می‌یابد و آن‌ها پاسخ بهتری به تحریک جنسی خواهند داد.

لازم است به این نکته اشاره کنیم که مصرف این قرص‌ها به‌تنهایی باعث ایجاد نعوظ نمی‌شود. بلکه ابتدا لازم است که تحریک جنسی صورت بگیرد و اکسید نیتریک از اعصاب آلت تناسلی آزاد شود. به طور کلی مصرف این داروها در بسیاری از مردان مبتلا به اختلال نعوظ مؤثر عمل می‌کنند اما استفاده از آن در مردانی که عملکرد طبیعی نعوظ دارند توصیه نمی‌شود.

هیچ‌گاه به صورت خودسرانه از این داروها استفاده نکنید. این نکته را بدانید که دوزهای مختلفی از این دارو در افراد مختلف استفاده می‌شود. از طرفی از نظر مدت‌زمان تأثیرگذاری و عوارض جانبی نیز در افراد مختلف متفاوت خواهد بود. عوارض جانبی احتمالی این داروها شامل استفراغ، گرفتگی بینی، سردرد، تغییرات بینایی، کمر درد و ناراحتی معده می‌شود.

قبل از مصرف هر نوع دارویی حتی مکمل‌های بدون نسخه و داروهای گیاهی با پزشک خود مشورت کنید. داروها برای درمان اختلال نعوظ در همه افراد مؤثر نیستند؛ و ممکن است در بعضی شرایط، مانند بعد از عمل جراحی پروستات یا دیابت، تأثیر زیادی نداشته باشند.

مصرف برخی از این داروها می‌تواند در شرایط زیر خطرناک باشد:

• اگر شما از داروهای نیترات که معمولاً برای درد قفسه سینه (آنژین) تجویز می‌شوند، مصرف می‌کنید. مثال‌هایی از این داروها نیتروگلیسیرین (nitroglycerin)، ایزوسوربید مونونیترات (isosorbide mononitrate) و ایزوسوربید دینیترات (isosorbide dinitrate) می‌باشند.
• اگر دچار بیماری‌های قلبی یا نارسایی قلبی باشید
• در صورتی که فشار خون پایین داشته باشید.

داروهای دیگر برای اختلال نعوظ عبارت‌اند از:

تزریق آلپروستادیل (Alprostadil)

در این روش با استفاده از یک سوزن مناسب یک دارو یا ترکیبی از چند دارو به پایه یا کنار آلت تناسلی تزریق می‌شود. داروهایی که استفاده می‌شوند عبارت‌اند از آلپروستادیل، پاپاورین و فنتولامین که به صورت تکی یا ترکیبی استفاده می‌شوند. اغلب این داروهای ترکیبی به عنوان بیمیکس (اگر ترکیب دو دارو استفاده شود) یا تریمسون (اگر ترکیب سه دارو استفاده شود) شناخته می‌شوند.

دوز هر تزریق به‌اندازه‌ای است که باعث می‌شود نعوظ بیش از یک ساعت طول نکشد. از آنجایی که سوزن استفاده شده به این منظور بسیار ظریف است، درد زیادی در محل تزریق احساس نمی‌شود. عوارض جانبی ممکن است شامل یک خونریزی خفیف در اثر تزریق، نعوظ طولانی‌مدت (پریاپیسم priapism) و به ندرت، تشکیل بافت فیبرینی در محل تزریق باشد.

شیاف آلپروستادیل

شیاف آلپروستادیل (Muse) به معنای قرار دادن یک شیاف کوچک آلپروستادیل در داخل آلت تناسلی (از طریق مجرای ادراری) می‌باشد. برای قرار دادن شیاف در مجرای ادراری آلت تناسلی از یک اپلیکاتور خاص استفاده می‌شود.

معمولاً در عرض 10 دقیقه بعد از قرار دادن شیاف، نعوظ شروع می‌شود و بین 30 تا 60 دقیقه طول می‌کشد. عوارض جانبی ممکن است شامل درد، خونریزی جزئی در مجرای ادرار و تشکیل بافت فیبروزی داخل آلت تناسلی باشد.

جایگزینی تستوسترون

علت اختلال نعوظ برخی از مردان سطوح پایین هورمون تستوسترون می‌باشد. در این حالت، درمان جایگزین تستوسترون ممکن است به‌عنوان اولین گام یا در ترکیب با سایر درمان‌ها توصیه شود.

پمپ آلت تناسلی، جراحی و ایمپلنت

اگر داروها در مورد شما مؤثر نباشند، پزشک ممکن است درمان دیگری را پیشنهاد کند. درمان‌های دیگر عبارت‌اند از:

پمپ آلت تناسلی

یک پمپ آلت تناسلی (دستگاه خلأ) یک لوله توخالی است که به صورت دستی و یا با استفاده از باتری کار می‌کند. لوله بر روی آلت تناسلی شما قرار می‌گیرد و سپس از پمپ برای خارج کردن هوای داخل لوله استفاده می‌شود. این فرایند داخل لوله خلأ ایجاد می‌کند که باعث می‌شود خون به آلت تناسلی شما برسد.

هنگامی‌که شما به نعوظ برسید، یک حلقه در اطراف پایه آلت تناسلی‌تان قرار می‌دهید تا خون را در آن نگه دارد. سپس دستگاه خلأ را حذف کنید. میزان نعوظ به‌اندازه‌ای که هست که یک زن و شوهر بتوانند رابطه جنسی کامل داشته باشند. بعد از مقاربت حلقه را بردارید. کبودی آلت تناسلی یک عارضه جانبی ناشی از این روش است. همچنین آلت تناسلی شما ممکن است هنگام لمس سرد باشد.

ایمپلنت آلت تناسلی

در روش ایمپلنت از طریق جراحی، دستگاهی در دو طرف آلت تناسلی شما قرار داده می‌شود. این ایمپلنت‌ها شامل میله‌های قابل انعطاف می‌باشند که به شما اجازه می‌دهند زمان شروع و مدت نگهداری نعوظ را کنترل کنید. این میله‌ها در واقع آلت تناسلی را منسجم نگه می‌دارند اما به دلیل قابل انعطاف بودن، باعث آزردگی شما نخواهند شد. ایمپلنت معمولاً تا زمانی که دیگر روش‌های مورد بررسی قرار بگیرید، پیشنهاد نمی‌شود؛ اما ایمپلنت‌ها رضایت بالایی را در میان افرادی که آن را انجام داده‌اند، کسب کرده‌اند. ایمپلنت نیز همانند هر روش جراحی دیگری با خطر عفونت همراه است.

مشاوره روانشناسی

اگر اختلال نعوظ شما ناشی از استرس، اضطراب یا افسردگی باشد ممکن است نیاز باشد شما به همراه همسرتان به یک روانشناس یا مشاور مراجعه کنید.

در نهایت هم می‌توانید درمان اختلال نعوظ با روش های نوین پزشکی را در سایت بخوانید.

بهترین راه برای جلوگیری از اختلال نعوظ ، پیروی از یک شیوه زندگی سالم و درمان مشکلات پزشکی موجود می‌باشد. مثلاً:

• برای کنترل دیابت، بیماری‌های قلبی یا سایر بیماری‌های مزمن با پزشک خود مشورت کنید.
• برای بررسی‌های منظم و آزمایش‌های غربالگری پزشکی، به پزشک خود مراجعه نمایید.
• سیگار کشیدن مصرف الکل و مواد مخدر را کنار بگذارید یا به شدت محدود کنید.
• به طور منظم ورزش کنید.
• اقداماتی برای کاهش استرس، اضطراب و افسردگی خود انجام دهید.

در صورتی که احساس می‌کنید دچار اختلال نعوظ شده‌اید، بهتر است به پزشک اورولوژیست مراجعه کنید. خصوصاً اگر مشکلات زیر را دارید:

• مشکلات نعوظ شما مشکلات جنسی دیگری نظیر زود انزالی یا تأخیر در انزال را ایجاد کرده باشد.
• اگر دچار دیابت، بیماری‌های قلبی و دیگر اختلالاتی که می‌توانند عامل اختلالات نعوظ شما شده باشند، هستید.

اگر علائم دیگری را در کنار اختلال نعوظ تجربه می‌کنید.

در بسیاری از مردان، اختلال نعوظ به علت انتخاب شیوه زندگی خاص آن‌هاست که ایجاد شده و یا تشدید می‌شود. در اینجا چند توصیه برای سبک زندگی مناسب برای پیشگیری از اختلال نعوظ اشاره شده است:

سیگار را ترک کنید.

اگر سیگاری هستید، آن را کنار بگذارید. می‌توانید روش جایگزینی نیکوتین را برای ترک سریع سیگار امتحان کنید، مانند آدامس یا لوزی بدون نسخه و یا از پزشک خود در مورد داروهای تجویزی که می‌تواند به شما کمک کند ترک کنید.

وزن اضافه خود را کم کنید.

داشتن اضافه‌وزن می‌توانند اختلال نعوظ را ایجاد کند و یا آن را بدتر کند.

فعالیت بدنی خود را افزایش دهید.

مطالعات اخیر نشان داده‌اند که ورزش، به‌ویژه فعالیت هوازی متوسط ​​تا شدید، می‌تواند اختلال نعوظ را تا حد زیادی بهبود بخشد. با این حال، در بعضی از مردان مانند افرادی که بیماری قلبی یا سایر بیماری‌های مهم پزشکی را دارند، قابل انجام نباشد.

حتی ورزش‌های ملایم نیز ممکن است خطر ابتلا به اختلال نعوظ را کاهش دهد. حتی افزایش سطح فعالیت شما نیز می‌تواند تا حدی مؤثر باشد ورزش همچنین می‌تواند سطح استرس شما را کاهش دهد، به کاهش وزنتان کمک کند و جریان خون را در بدن شما و همچنین آلت تناسلی‌تان افزایش دهد.بنابراین تحرکتان را افزایش دهید.

مصرف الکل و مواد مخدر را ترک کنید.

مصرف بیش از حد الکل و مواد مخدر می‌تواند اختلال نعوظ را به طور مستقیم و یا از طریق ایجاد دیگر مشکلات درازمدت تحت تأثیر قرار می‌دهد.

مطالب مرتبط با بیماری اختلال نعوظ

• درمان طبیعی اختلال نعوظ در مردان