ابولا (Ebola)

در اوایل ابتلا به بیماری نشانه‌های ابولا تقریباً مانند آنفلوانزا است. سایر علائم که بین ۲ تا ۲۱ روز ظهور می‌کنند عبارت‌اند از:

• تب شدید
• سردرد
• دردهای عضلانی و مفصلی
• گلودرد
• احساس ضعف
• دل‌درد
• بی‌اشتهایی

برای بیشتر مردم خطر ابتلا به ابولا بسیار پایین است اما یکسری از شرایط می‌تواند شانس ابتلا به این بیماری را افزایش دهد:

• کسانی که سفر به آفریقا داشته‌اند.
• کسانی که در پژوهش‌های حیوانی که روی میمون‌های واردشده از افریقا و فیلیپین شرکت دارند.
• اعضای خانواده فرد مبتلا یا پرسنل مراکز درمانی
• کسانی که با جسد افراد در ارتباط هستند.

نتایج آزمایش‌ها افت تعداد گلبول‌های سفید و پلاکت‌ها و افزایش آنزیم‌های کبدی را نشان می‌دهند. برعکس سال‌های نخست تشخیص بیماری آسان‌تر شده است. تست تشخیصی اختصاصی به‌صورت تشخیص آنتی‌ژن و یا ژن‌های ویروسی در خون یا دیگر مایعات بدن در دسترس هستند. اخیراً کشت سلولی این ویروس نیز مقدور شده و حتی می‌توان آنتی‌بادی تشکیل‌شده علیه این ویروس را در بدن بیماران تعیین کرد.

هیچ‌گونه داروی ضدویروسی که اثربخشی مفیدی داشته باشد برای این بیماری شناخته‌نشده است. اقدامات حمایتی که در بیمارستان می‌تواند انجام شود عبارت‌اند از:

• تجویز مایعات
• حفظ فشارخون
• ارائه اکسیژن در صورت نیاز
• جایگزینی خون ازدست‌داده
• درمان عفونت‌های دیگری که توسعه‌یافته‌اند.

بیماران مشکوک باید قرنطینه شوند و به پرستارانی که از این بیماران مراقبت می‌کنند توصیه شود مراقبت‌های لازم را برای محدود کردن تماس‌ها و کنترل دقیق ترشحات بدن بیمار به انجام برسانند. انجام اقدامات تهاجمی یا حتی اقداماتی مثل گذاشتن سوند، گرفتن نمونه‌هایی از ترشحات بدن بیماران، رگ گیری و انجام ساکشن و در کل تمام اقدامات پرستاری باید تحت مراقبت کامل و کنترل دقیق انجام گیرد. پرستاران و پرسنل که با بیماران در تماس هستند باید به کمک دستکش، ماسک و روپوش‌های مناسب محافظت شوند.

• جلوگیری از تماس با ترشحات بدن فرد آلوده
• عدم تماس با اجساد افراد و یا حیواناتی که احتمالاً در اثر بیماری تلف‌شده‌اند.
• استفاده از ماسک و دستکش یک ‌بار مصرف در مناطق آلوده
• استفاده از لباس کار مناسب، ماسک و دستکش در مواردی که تماس با بیمار و یا مورد مشکوک اجتناب‌ناپذیر است.
• استفاده از تجهیزات پزشکی و بیمارستانی استریل و یک‌بار مصرف

افراد خانواده و دیگر افرادی که با چنین بیمارانی تماس داشته‌اند باید تحت پیگیری کامل قرار گیرند. این پیگیری شامل تعیین و اندازه‌گیری درجه دمای بدن 2 بار در روز و بستری بیمار در بیمارستان و قرنطینه دادن تمام افراد مشکوک به ابتلا به این بیماری در بیمارستان (بلافاصله پس از بروز تب) است.

© سایت پزشکی و سلامت دکتر سوشا