آبسه ریوی (Pulmonary abscess)

بارزترین علامت آبسه ریوی ، سرفه‌های خلط دار است. محتویاتی که توسط سرفه خارج می‌شوند ممکن است شامل خونریزی یا چرک باشد و معمولاً بوی بدی هم دارد.

سایر علائم عبارتند از:

• بوی بد دهان
• تب 38 درجه سانتی گراد یا بالاتر
• درد قفسه سینه
• تنگی نفس
• عرق کردن خصوصاً در شب
• کاهش وزن
• خستگی

آبسه‌های ریه را می‌توان به صورت اولیه یا ثانویه طبقه‌بندی کرد. آن‌ها به علت رشد انواع مختلفی از باکتری‌ها ایجاد می‌گردند و علل مختلفی دارند.

آبسه ریوی اولیه به ‌وسیله نوعی عفونت تحت عنوان پنومونی، ایجاد می‌گردد. پنومونی آسپیراسیون زمانی رخ می‌دهد که ذراتی نظیر غذا یا ترشحات دهان، معده یا سینوس‌ها به جای رفتن به مری به داخل ریه‌ها وارد شوند. این یک علت بسیار رایج آبسه‌های ریوی اولیه است.

آسپیراسیون (استنشاق) غذا یا ترشحات اغلب زمانی اتفاق می‌افتد که فردی به دلیل مسمومیت یا بیهوشی، کنترل مناسبی بر روی محتویات عبوری از دهان خود ندارد. مواد استنشاق‌شده معمولاً به بافت ریه آسیب می‌رساند. همچنین ریه، معمولاً توسط باکتری‌ها و دیگر عوامل عفونی موجود در دهان، مجاری تنفسی و یا معده پر می‌شود.

مهم‌ترین بیماری که فرد را مستعد ابتلا به آبسه ریوی می‌کند، الکلیسم (اعتیاد به الکل) می‌باشد. افرادی که دچار سوء مصرف الکل هستند، معمولاً دچار استفراغ‌های مکرر و تغییراتی در سطح هشیاری می‌شوند. این شرایط احتمال استنشاق محتوایت معده و باکتری‌ها را به داخل ریه افزایش می‌دهد که می‌تواند منجر به عفونت و آبسه ریوی شود. بعلاوه، افرادی که دچار سوء مصرف مواد هستند، دارای سیستم ایمنی ضعیف‌تری هستند؛ بنابراین بیشتر دچار عفونت می‌شوند.

آبسه ریوی ثانویه معمولاً به عللی غیر از عفونت، در ریه ایجاد می‌گردد. علت آن می‌تواند انسداد مجاری تنفسی، بیماری های موجود در ریه و یا عفونت دیگر بخش‌های بدن که به ریه گسترش یافته‌اند، باشد.

پیشنهاد می‌کنیم خبر جالب ” روش جدید پیوند ریه کشف شد ” را نیز در وب سایت پزشکی و سلامت دکتر سوشا بخوانید. برای دریافت مشاوره پزشکی رایگان سؤالات خود را در بخش مشاوره پزشکی دکتر سوشا ثبت کنید.

احتمال ابتلا به آبسه ریوی در برخی افراد بیشتر است، مانند:

• افرادی که دچار سوء مصرف الکل (الکلیسم) هستند.
• افرادی که اخیراً دچار یک بیماری خاص به ویژه پنومونی شده‌اند.
• افرادی که به ضعف سیستم ایمنی دچار شده‌اند (بر اثر عواملی چون سرطان ، HIV، پیوند عضو و بیماری های خود ایمنی)
• افرادی که به تازگی تحت بیهوشی قرار گرفته‌اند.
• استنشاق یک جسم خارجی که راه‌های هوایی را مسدود می‌کند نیز یک عامل خطر است.

در موارد نادر، آبسه ریوی ممکن است پاره شود که یک مشکل جدی پزشکی محسوب می‌شود. عوارض احتمالی پس از پارگی یا جراحی آبسه عبارتند از:

امپیما (Empyema)

امپیما به تجمع مایعات عفونی در اطراف ریه گفته می‌شود که در نزدیکی محل وجود آبسه ایجاد می‌گردد. این حالت می‌تواند تهدیدکننده حیات باشد و نیازمند مراقبت پزشکی فوری است.

فیستول برونکوپلورال (Bronchopleural fistula)

این عارضه زمانی ایجاد می‌گردد که ارتباطی بین یک راه‌های هوایی بزرگ ریه و فضای اطراف ریه ایجاد گردد. این مشکل را می‌توان از طریق جراحی اصلاح کرد.

خونریزی از ریه یا دیواره قفسه سینه

این حالت می‌تواند همراه با دفع مقدار کمی خون یا مقدار زیادی خون باشد که تهدیدکننده زندگی است.

انتشار عفونت به دیگر قسمت‌های بدن

اگر عفونت ریه شما از بین نرود، می‌تواند آبسه‌هایی در قسمت‌های دیگر بدن مانند مغز ایجاد کند.

برای تشخیص آبسه ریه ، پزشک ابتدا به تاریخچه پزشکی شما نگاه خواهد کرد. پزشک شما در مورد هر عمل جراحی که اخیراً داشته‌اید که نیاز به بیهوشی داشته، سؤال خواهد کرد. اگر پزشکتان به آبسه ریوی مشکوک باشد، خلط و چرک‌های حلق شما را بررسی خواهد کرد.

پزشک شما همچنین می‌تواند از ابزارهای تصویربرداری مانند اشعه ایکس یا سی تی اسکن استفاده کند تا محل عفونت در ریه‌ها را مشخص کند و علل دیگری نظیر سرطان یا آمفیزم را رد کند. برای عفونت‌های جدی‌تر، پزشک شما ممکن است یک نمونه‌برداری از آبسه انجام دهد.

اگر پزشک شما گمان کند که یک جسم خارجی به ریه وارد شده است، ممکن است به وسیله دستگاهی تحت عنوان برونکوسکوپ، محل آن را مشخص کند.

درمان آبسه ریوی در اولین مرحله، استفاده از آنتی بیوتیک می‌باشد. گاهی ممکن است نیاز به مصرف طولانی‌مدت دارو مثلاً به مدت شش ماه باشد. تغییراتی هم در سبک زندگی لازم است، مانند ترک مصرف سیگار و نوشیدن مایعات بیشتر خصوصاً آب.

در بعضی موارد، ممکن است روش‌های تهاجمی یا جراحی مورد نیاز باشد. گاهی یک لوله به ریه‌ها وارد می‌شود تا تخلیه آبسه صورت گیرد. گاهی هم ممکن است یک روش جراحی برای حذف بافت آسیب‌دیده یا آلوده ریه مورد نیاز باشد.