تاثیر استرس در بروز بیماری ام اس

نقش استرس در بروز بیماری ام اس

مجله پزشکی و سلامت : بیماری ام اس ، نوعی بیماری مزمن است که با درگیر کردن اعصاب محیطی بدن به تدریج توانایی و حرکت بدنی فرد مبتلا را کاهش می‌دهد. با وجود این که نظر برخی از محققان علوم سلامت آن بود که بیشتر افراد مبتلا به بیماری ام اس، اکثراً افرادی احساسی می‌باشند؛ اما مطالعات جدید در مورد بروز این بیماری نشان داده که حضور استرس و هیجان زیاد در فرد می‌تواند از عوامل زمینه ساز بروز این بیماری باشد.

در حقیقت بالا بودن استرس و هیجان در فرد با افزایش تحریک پذیری و حساس‌تر کردن سیستم عصبی بدن می‌تواند به تدریج باعث تخریب عملکرد سیستم عصبی شود. به همین دلیل امروزه محققان علوم سلامت بر این باورند که استرس یکی از عوامل زمینه ساز در بروز بیماری ام اس می‌باشد.

تمامی افراد مضطرب و هیجانی در معرض بیماری ام اس هستند؟

با وجود این عقیده که استرس (اضطراب و هیجان) می‌تواند مستعد کننده بروز بیماری ام اس باشد؛ اما این به معنی آن نیست که هر نوع استرس مقطعی می‌تواند نهایتاً باعث بروز بیماری ام اس گردد. در واقع نظر متخصصان سلامت بر آن است که افراد با شخصیت مضطرب یا هیجانی ممکن است به تدریج به سمت درجاتی از افسردگی شدید سوق پیدا کنند و این مسئله با نوع یک شیوه زندگی پراسترس نیز در ارتباط می‌باشد. البته باید توجه نمود که استرس (اضطراب و هیجان) یکی از عوامل زمینه ساز می‌باشد و به خودی خود نمی‌تواند عامل اصلی بروز بیماری ام اس باشد.

نکته قابل توجه دیگر در مورد اثر استرس بر بروز بیماری ام اس آن است که احتمال بروز بیماری ام اس در زنان جوان مضطرب و هیجانی که درجاتی از افسردگی دارند، بیش از مردان جوان می‌باشد که البته این مسئله مربوط به نوع تحریک پذیری عصبی در زنان نسبت به مردان می‌باشد.

مدیریت استرس قدم اصلی برای جلوگیری از بیماری ام اس

نظر پزشکان و متخصصان سلامت بر آن است که اولین و اصلی‌ترین قدم برای پیشگیری از بروز بیماری ام اس و یا کنترل آن در افراد مبتلا، توجه به مدیریت استرس می‌باشد. نکته حائز اهمیت در مدیریت استرس آن است که فرد بتواند کمتر در معرض عوامل استرس زا شامل عوامل مضطرب کننده و هیجانی قرار گیرد. به علاوه این که فراگیری روش‌های اصولی کنترل اضطراب و هیجان نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار می‌باشد. به همین دلیل توصیه می‌شود که از چهار راهکار اصلی زیر برای کنترل استرس (اضطراب و هیجان) استفاده شود:

راهکار اول: تنفس عمیق

یکی از بهترین راه‌ها برای مدیریت استرس در زمانی که فرد ناخواسته به طور طولانی مدت در معرض استرس‌های بالا قرار می‌گیرد، توجه و انجام تنفس‌های عمیق می‌باشد. توصیه می‌شود که فرد در مواجه با استرس بالا حداقل چندین بار تنفس عمیق انجام دهد. به علاوه این که حداقل انجام 10 بار تنفس عمیق در طی روز را فراموش نکند.

راهکار دوم: مثبت اندیشی

کلاً تمرکز بر تفکرات منفی می‌توانند با ایجاد درجاتی از افسردگی فرد مستعد را به سمت ایجاد بیماری ام اس سوق دهند. به همین دلیل توصیه می‌شود تا افراد مستعد به بیماری ام اس با مثبت اندیشی در مورد شیوه زندگی خود از بروز عوارض استرس بر بدن خود پیشگیری نمایند.

راهکار سوم: تمرین برای جلوگیری از درون گرایی

مطالعات علمی بر روی افراد مبتلا به بیماری ام اس نشان داده که بیشتر افراد درون گرا مبتلا به بیماری ام اس می‌شوند. علت این مسئله آن است که افراد درون گرا در مواجه با هر نوع استرس (اضطراب و هیجان) به جای بروز دادن و کنترل کردن آن، این استرس‌ها را در خود ذخیره می‌کنند که این مسئله امکان تحریک پذیری سیستم عصبی آنها و امکان بروز بیماری ام اس را در صورتی که مستعد به بروز بیماری ام اس باشند، افزایش می‌دهند. به همین دلیل اجتماعی‌تر بودن و دوری از منزوی شدن از راهکارهای مدیریت درون گرایی می‌باشد.

راهکار چهارم: جلوگیری از بروز عصبانیت‌های شدید در طی روز

طبیعتاً، خشم و عصبانیت از جمله مواردی است که سیستم عصبی هر فردی را تحریک‌پذیرتر می‌نماید و استرس (هیجان و اضطراب) می‌تواند عاملی برای افزایش بروز عصبانیت باشد. به همین دلیل توصیه می‌شود با تنظیم یک شیوه زندگی آرام و دوری از ایجاد تنش عصبی از بروز عصبانیت‌های ممتد و مزمن پیشگیری گردد.

© وب سایت پزشکی و سلامت دکتر سوشا