فلووکسامین (Fluvoxamine)

داروها

0 نظر | مدت زمان خواندن مقاله: 5 دقیقه

نویسنده مقاله : دکتر سوشا

درخصوص این مطلب سوال دارید؟

نام عمومی فارسی: فلووکسامین

نام عمومی انگلیسی: Fluvoxamine

نام تجاری: Faverin

کاربرد: افسردگی در بزرگ‌سالان و اختلال وسواس فکری عملی (OCD) در کودکان و بزرگ‌سالان بیش از 8 سال

اطلاعات دارویی فلووکسامین

اطلاعات دارویی : اختلالات افسردگی و اضطراب نظیر اختلال وسواس فکری عملی ممکن است بدون علت آشکاری ایجاد شوند و یا بر اثر حادثه‌ای در زندگی از جمله مسائل اجتماعی، از دست دادن یکی از نزدیکان و یا بیماری بروز پیدا کنند. داروی فلووکسامین برای درمان افسردگی و اختلال وسواسی تجویز می‌شود.

سلول‌های مغزی به نام نورون‌ها مواد شیمیایی را از خود ترشح می‌کنند که بر سایر نورون‌ها اثر تحریکی دارند. این روند اتفاقات منجر به ایجاد یک پالس الکتریکی می‌شود که بسیاری از عملکردهای مغز از آن طریق به انجام می‌رسد. سروتونین یکی از این مواد ترشح شونده در مغز است. وقتی که این مواد شیمیایی ترشح شدند نورون‌های دیگر را تحریک می‌کنند و سپس دوباره به درون نورون‌ها جذب می‌شوند.

داروهای ضد افسردگی SSI نظیر فلووکسامین مقدار سروتونین موجود در مغز را افزایش می‌دهند. این مکانیسم سبب کاهش علائم افسردگی و اختلال وسواس فکری عملی در بعضی از بیماران می‌شود. فلووکسامین عمدتاً برای افراد بالغ تجویز می‌گردد. ممکن است برای نوجوانان مبتلا به اختلال وسواس فکری عملی نیز فلووکسامین تجویز گردد اما برای رفع افسردگی در سنین پایین از این دارو استفاده نمی‌شود.

موارد منع مصرف داروی فلووکسامین

• به تاریخ انقضا دارو توجه کنید و اگر دارویی که در دستتان است تاریخ انقضای آن تمام‌شده است،از آن مصرف نکنید.
• هرگز دارو را به کس دیگری حتی با علائم مشابه خودتان تجویز نکنید.
• دارو را بیش از دوز تجویزشده توسط پزشک ، مصرف نکنید.
• تداخل دارویی دارو را چک کنید و حتماً به پزشکتان،اطلاع دهید که در حال مصرف چه داروی دیگری هستید.

تداخل دارویی فلووکسامین

تداخل دارویی ممکن است عملکرد داروها را تغییر و خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. یک لیست از تمام داروهایی (ازجمله داروهای با نسخه / بدون نسخه و محصولات گیاهی) که استفاده می‌کنید تهیه کرده و آن را با دکتر و داروساز خود به اشتراک بگذارید. دوز دارو مصرفی خود را بدون مشورت با دکتر خود تغییر نداده و یا مصرف دارو را ترک نکنید.

برخی از داروهایی که ممکن است با فلووکسامین تداخل کنند ، عبارت‌اند از: داروهایی که می‌توانند باعث خونریزی / کبودی شوند (به عنوان مثال، “رقیق کننده خون” مانند وارفارین / هپارین، داروهای ضد پلاکت از جمله آسپیرین یا داروهای NSAID مثل ایبوپروفن).

آسپرین می‌تواند خطر خونریزی را افزایش دهد. اگر پزشک به شما آسپرین با دوز پایین (معمولاً 325-81 میلی‌گرم در روز) را برای پیشگیری از حمله قلبی یا سکته مغزی تجویز کرده است، باید فلووکسامین را حتماً مصرف کنید. راجع به مصرف این دارو با داروهای دیگر با داروساز خود مشورت کنید.

فلووکسامین می‌تواند سرعت حذف سایر داروها از بدن را کاهش دهد و بر عملکرد داروهای دیگر تأثیر گذارد. نمونه‌هایی از این داروهای تحت تأثیر عبارت‌اند از: آلوسترون، کلوزاپین، متادون، ملاتونین، پیموزاید، راملتون، تاکرین، تیوریدازین، تیزانیدین، بنزودیازپین‌های خاص (مانند آلپرازولام / دیازپام / تریازولام) ، بتا بلاکرهای خاص مثل متوپرولول / پروپرانولول، داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای مانند ایمی پرامین.

اگر داروهای افزایش دهنده سروتونین را به همراه داروی فلووکسامین استفاده نمایید ، خطر سمیت به سروتونین در شما افزایش می‌یابد. اگر در حال استفاده از این داورها هستید ، به پزشک خود اطلاع دهید. این داروها عبارت‌اند از : داروهای خیابانی مانند MDMA / “اکستازی” ، مخمر سنت جان، داروهای ضد افسردگی خاص (از جمله SSRIها مانند فلوکستین/پاروکستین ، SNRIها مانند دولوکستین(duloxetine) / ونلافاکسین(venlafaxine)). در نظر داشته باشید خطر ابتلا به سندرم سمیت به سروتونین زمانی افزایش می‌یابد که دوز این داروها را افزایش دهید و یا استفاده از این داروها را آغاز نمایید.

با توجه به اینکه مهار‌کننده‌های MAO با فلووکسامین تداخل جدی (احتمالاً منجر به مرگ) نشان می‌دهند ، از مصرف هم‌زمان این دارو با مهارکننده‌های MAO اجتناب کنید. مهارکننده‌های MAO مانند : ایزوکاربوکسازید، لینزولید، متیلن بلو، موکلوبماید، فنلزین، پروکاربازین، رازاگیلین (rasagiline) ، سلجیلین، ترانیل سیپرومین. همچنین دو هفته قبل و بعد از درمان با داروی فلووکسامین ، نباید از مهارکننده‌های MAO استفاده نمایید.

برچسب روی تمام داروهایتان را (مانند داروهای ضد سرفه و سرماخوردگی) بررسی کنید. زیرا آن‌ها ممکن است، مواد تشکیل‌دهنده‌‌ی خواب‌آوری داشته باشند که موجب خواب آلودگی شوند. راجع به مصرف فلووکسامین با داروساز خود مشورت کنید.

فلووکسامین می‌تواند تأثیر کافئین را افزایش دهد. از نوشیدن مقدار زیادی از نوشیدنی‌های حاوی کافئین (قهوه، چای، نوشابه مشکی) و یا خوردن مقادیر زیادی شکلات یا مواد غذایی حاوی کافئین ، اجتناب کنید.

اگر داروها یا مواد خواب‌آور مانند:الکل، آنتی‌ هیستامین‌ های خاص (از قبیل ستیریزین ، دیفن ‌هیدرامین (diphenhydramine))، داروهای خواب و یا اضطراب (مانند دیازپام(diazepam) و زولپیدم(zolpidem))، شل کننده‌های عضلانی و داروهای ضد درد و مسکن(مانند کدئین(codeine)) مصرف می‌کنید، حتماً به پزشک خود بگویید.

سیگار کشیدن سطوح خونی فلووکسامین را کاهش می‌دهد. اگر سیگار می‌کشید یا به تازگی سیگار کشیدن را ترک کرده‌اید ، به دکتر خود اطلاع دهید.

داروی فلووکسامین ممکن است با آزمایش‌های پزشکی خاص (از جمله اسکن مغز برای بیماری پارکینسون) تداخل کند و باعث نتایج اشتباه شود. قبل از انجام آزمایش به پرسنل آزمایشگاه اطلاع دهید که از فلووکسامین استفاده کرده‌اید.

نکاتی که قبل از مصرف فلووکسامین باید در نظر گرفته شود

بعضی داروها را نمی‌توان در بعضی از شرایط تجویز نمود و بعضی داروها نیز در صورتی که نیاز به درمان تکمیلی باشد تجویز می‌گردد. بنابراین بهتر است که قبل از مصرف داروی فلووکسامین ، پزشکتان از موارد زیر مطلع باشد:

• در صورت تصمیم به بچه دار شدن، در صورت حاملگی و یا در صورتی که به نوزاد خود شیر می‌دهید.
• در صورتی که به اختلالات کبدی و یا کلیوی دچار هستید.
• در صورتی که مبتلا به صرع هستید.
• اگر مبتلا به بیماری دیابت هستید.
• اگر دچار گلوکوم هستید (آب سیاه-افزایش فشار درون چشم).
• اگر تاکنون دچار خونریزی‌های غیر طبیعی شده‌اید.
• اگر به نوعی از بیش فعالی به نام شیدایی دچار هستید.
• اگر تحت درمان ECT قرار گرفته‌اید.
• اگر تا به حال به داروی خاصی حساسیت داشته‌اید.
• اگر در طی دو هفته گذشته از داروهای ضد افسردگی مهارکننده مونوآمین اکسید استفاده کرده‌اید.
• اگر در حال حاضر در حال مصرف داروی خاصی هستید. این داروها شامل تمام داروهای در دسترس است، چه برایتان تجویز شده است و چه بدن تجویز پزشک آن را مصرف می‌کنید نظیر داروهای گیاهی و داروهای مکمل.

عوارض جانبی احتمالی داروی فلووکسامین

تمام داروها در کنار تأثیرات مثبتشان، می‌توانند مسبب عوارض ناخواسته‌ای در بدن باشند. اگرچه این عوارض در همه افراد به وجود نمی‌آید. با گذر زمان بدن خود را با داروی جدید وفق می‌دهد و این علائم نیز برطرف می‌شوند اما اگر علائم زیر ادامه پیدا کرد و یا رنج آور شد با پزشک خود مشورت نمایید.

از هر 10 بیماری که فلووکسامین را مصرف می‌کنند معمولاً کمتر از یک نفر ممکن است عوارض زیر را تجربه کند:

• احساس کسالت، سوء هاضمه، آشفتگی گوارشی، اسهال: غذاهای ساده مصرف کنید و از خوردن غذاهای پرچرب و تند خودداری کنید. آب فراوانی بنوشید تا آب بدن تأمین شود.
• سردرد: از پزشکتان بخواهید که یک مسکن مناسب برایتان تجویز نماید.
• خشکی دهان: آدامس‌های فاقد شکر بجوید.
• خواب آلودگی و خستگی: در این شرایط از رانندگی کردن و کار با ابزار خودداری کنید.
• بی قراری، ضعف، رعشه و اضطراب: این علائم در چند روز اول بیماری بر طرف می‌شوند در صورت تداوم و یا آزار دهنده شدن با پزشک خود صحبت نمایید.
• یبوست: رژیم غذایی متعالی داشته باشید. و آب فراوانی بنوشید. سعی کنید روزانه چندین لیوان آب بنوشید.
• تغییر در اشتها و وزن، تعریق، مشکلات خواب و تپش قلب: در صورتی که هر کدام از موارد ذکر شده آزار دهنده شد به پزشکتان اطلاع دهید.

نکته مهم: در برخی از افراد که از فلووکسامین استفاده می‌کنند ممکن است علائم آلرژی دارویی دیده شود. اگرچه این مورد بسیار نادر است اما در صورتی که هر نوع ورم در اطراف دهان و یا صورت، مشکلات تنفسی و یا کهیرهای شدید پوستی در خود مشاهده کردید به پزشکتان اطلاع دهید.

اگر علائم دیگری در شما پدید آمد که احساس می‌کنید به واسطه مصرف فلووکسامین می‌باشد با پزشک خود صحبت کنید.