بروموکریپتین (bromocriptine)

داروها

0 نظر | مدت زمان خواندن مقاله: 4 دقیقه

نویسنده مقاله : دکتر سوشا

درخصوص این مطلب سوال دارید؟

نام عمومی فارسی: بروموکریپتین

نام عمومی انگلیسی: bromocriptine

نام تجاری: Parlodel

کاربرد: اختلالات مربوط به سطح پرولاکتین بالا (مانند گالاکتوره و پرولاکتینوما) - بیماری پارکینسون - آکرومگالی

اطلاعات دارویی بروموکریپتین

اطلاعات دارویی : داروی بروموکریپتین برای تعدادی از بیماری‌های مختلف تجویز می‌شود و پزشک با توجه به بیماری شما دارو را برای شما تجویز خواهد کرد. بروموکریپتین مانع از تولید ماده شیمیایی به نام پرولاکتین می‌شود. پرولاکتین در تعدادی از فرآیندها از جمله تولید شیر پس از زایمان نقش دارد. همچنین بر روی کنترل سطح هورمون‌های چرخه قاعدگی و باروری تأثیر می‌گذارد. در نتیجه بروموکریپتین در پیشگیری یا کاهش تولید شیر در زمانی که پزشک نیاز می‌بیند، مفید است. به همین ترتیب، داروی بروموکریپتین را در برخی از انواع ناباروری، مشکلات پستان و مشکلات قاعدگی ناشی از سطح بالاتر از حد معمول پرولاکتین مفید است.

سطح بالای پرولاکتین در افراد مبتلا به پرولاکتینوما رخ می‌دهد. پرولاکتینوما تورم غیر سرطانی غده هیپوفیز است. این بیماری می‌تواند نشانه‌های مختلفی از جمله کاهش باروری، تغییرات پستان و سردرد داشته باشد. پرولاکتینوما را می‌توان با مصرف داروهای کاهش دهنده تولید پرولاکتین، مانند بروموکریپتین درمان کرد. در این موارد، درمان معمولاً دراز مدت است.

بروموکریپتین برای درمان بیماری پارکینسون نیز تجویز می‌شود، اگر چه درمان‌های دیگر معمولاً ترجیح داده می‌شود. در بیماری پارکینسون، تعدادی از سلول‌های جسم سیاه مغز صدمه ‌دیده و می‌میرند. این سلول‌های مغز (نورون‌های دوپامینرژیک)، پیام اعصاب را با تولید یک ماده شیمیایی به نام دوپامین، به نخاع منتقل می‌کنند و این پیام است که حرکات عضلات بدن را کنترل می‌کند. زمانی که این سلول‌های مغزی آسیب می‌بیند، میزان دوپامین تولیدشده کاهش می‌یابد. ترکیبی از کاهش سلول‌های مغزی و سطح پایین دوپامین در سلول‌های این بخش مغز، باعث آهسته و غیرطبیعی شدن پیام‌های عصبی به عضلات می‌شود؛ که این علائم اصلی بیماری پارکینسون یعنی سفتی، تکان دادن (لرزش) و کندی حرکت را ایجاد می‌کند. بروموکریپتین ترشح دوپامین را تحریک می‌کند و به راحتی این نشانه‌ها را از بین می‌برد.

بروموکریپتین بر تولید هورمون رشد تأثیر می‌گذارد و در بعضی از مواقع برای درمان بیماری‌هایی مانند آکرومگالی استفاده می‌شود، هر چند درمان‌های دیگر اغلب ترجیح داده می‌شود. آکرومگالی اختلالی است که باعث بزرگ شدن دست و پا و صورت برجسته‌ می‌شود.

موارد منع مصرف داروی بروموکریپتین

• به تاریخ انقضا دارو توجه کنید و اگر دارویی که در دستتان است تاریخ انقضای آن تمام‌شده است، از آن مصرف نکنید.
• هرگز دارو را به کس دیگری حتی با علائم مشابه خودتان تجویز نکنید.
• دارو را بیش از دوز تجویزشده توسط پزشک، مصرف نکنید.
• تداخل دارویی دارو را چک کنید و حتماً به پزشکتان، اطلاع دهید که در حال مصرف چه داروی دیگری هستید.

تداخل دارویی بروموکریپتین

تداخل دارویی ممکن است عملکرد داروها را تغییر و خطر ابتلا به عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. یک لیست از تمام داروهایی (ازجمله داروهای با نسخه / بدون نسخه و محصولات گیاهی) که استفاده می‌کنید تهیه کرده و آن را با دکتر و داروساز خود به اشتراک بگذارید. دوز دارو مصرفی خود را بدون مشورت با دکتر خود تغییر نداده و یا مصرف دارو را ترک نکنید.

برخی از داروهایی که ممکن است با داروی بروموکریپتین تداخل کنند عبارت‌اند از: داروهای آنتی سایکوتیک (مانند کلرپرومازین (chlorpromazine)، هالوپریدول (haloperidol)، تیوریدازین (thioridazine))، دیگر داروهای ارگوت (مانند ارگوتامین (ergotamine))، “تریپتان‌ها” (مانند سوماتریپتان (sumatriptan)، فرواتریپتان (frovatriptan)).

سایر داروهایی که به حذف بروموکریپتین از بدن تاثیر می‌گذارند و در نتیجه ممکن است بر عملکرد بروموکریپتین نیز تاثیر گذارند، عبارت‌اند از: ضد قارچ آزول (مانند ایتراکونازول، کتوکونازول)، مانند بوسپرویر (boceprevir)، کوبیسیستات (cobicistat)، دلاویردین (delavirdine)، آنتی بیوتیک ماکرولید (مانند کلاریترومایسین، اریترومایسین)، نفازودون، مهارکننده‌های پروتئاز HIV (مانند: لوپیناویر (lopinavir)، ریتوناویر (ritonavir))، تلاپرویر (telaprevir)، تلیترومایسین (telithromycin).

اگر داروهایی مصرف می‌کنید که باعث خواب‌آلودگی می‌شوند، به دکتر یا داروساز خود بگویید، از جمله: الکل، آنتی‌هیستامین‌ها (از قبیل ستیریزین (cetirizine)، دیفن هیدرامین (diphenhydramine))، داروهای خواب و یا ضد اضطراب (مانند آلپرازولام (alprazolam)، دیازپام (diazepam)، زولپیدم (zolpidem))، شل‌کننده‌های عضلانی و داروهای ضد درد و مسکن (مانند کدئین).

برچسب بر روی تمام داروهای خود را (مانند داروهای آلرژی یا سرفه و سرماخوردگی) بررسی کنید چرا که برخی از آن‌ها از موادی تشکیل شده‌اند که باعث خواب‌آلودگی می‌شوند. از داروساز خود در مورد استفاده از آن‌ها سؤال کنید تا با خیال راحت بتوانید از این داروها استفاده کنید.

نکاتی که قبل از مصرف بروموکریپتین باید در نظر گرفته شود

بعضی دارو‌ها را نمی‌توان در بعضی از شرایط تجویز نمود و بعضی دارو‌ها نیز در صورتی که نیاز به درمان تکمیلی باشد تجویز می‌گردد؛ بنابراین بهتر است که قبل از مصرف بروموکریپتین ، پزشکتان از موارد زیر مطلع باشد:

• در صورتی که باردار یا شیرده هستید.
• اگر بیماری فشارخون دارید و یا اگر در طی دوران بارداری و یا کمی بعد از بارداری سابقه فشارخون بالا داشته‌اید.
• اگر مبتلابه هرگونه بیماری قلبی- عروقی هستید.
• اگر سابقه زخم معده دارید.
• اگر هرگونه مشکل کبدی دارید.
• اگر مشکل گردش خون (به نام سندرم رینود) دارید.
• اگر سابقه یک مشکل بهداشت روانی جدی، مانند اختلال روان پریشی دارید.
• اگر دچار یک بیماری ارثی خونی نادر به نام پورفیری هستید.
• اگر در حال حاضر در حال مصرف داروی خاصی هستید. این داروها شامل تمامی داروهای در دسترس است، چه برایتان تجویزشده است و چه بدون تجویز پزشک آن را مصرف می‌کنید نظیر داروهای گیاهی و داروهای مکمل.
• اگر سابقه واکنش آلرژیک به دارویی را دارید.

عوارض جانبی احتمالی داروی بروموکریپتین

همه داروها ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند؛ اما بسیاری از مصرف‌کنندگان نیز هیچ نوع عارضه‌ای بروز نمی‌دهند. یکسری از عوارض بعد از گذشت مدت کوتاهی از مصرف دارو، از بین می‌روند. در بروز مستمر هریک از عوارض می‌بایست به پزشک اطلاع داده شود:

• احساس مریضی، خواب آالودگی و سرگیجه، یبوست، سردرد، گرفتگی بینی

نکته: گهگاه، بروموکریپتین می‌تواند عوارض جانبی جدی‌تری را ایجاد کند. اگر چه این حالت، بسیار نادر است، اما در صورت بروز چنین علائم جدی به پزشک مراجعه کنید:

• هرگونه تنگی نفس و یا مشکلات تنفسی، سرفه مکرر
• درد یا ناراحتی قفسه سینه یا شکم

اگر شما هر علائم دیگری دارید که احساس می‌کنید به خاطر استفاده از داروی بروموکریپتین می‌باشد، با پزشک خود مشورت کنید.