التهاب قرنیه (Keratitis)

علائم و نشانه های التهاب قرنیه شامل موارد زیر است:

• قرمزی چشم
• درد چشم
• تجمع زیاد اشک یا خروج ترشحات از چشم
• دید تار
• کاهش بینایی
• حساسیت به نور (فوتوفوبیا photophobia)
• حس اینکه یک جسم خارجی در چشم وجود دارد

برای اطلاع از عواملی که بینایی را کاهش می‌دهند مقاله ” دلایل کم شدن بینایی چیست ” را مطالعه نمایید.

برای دریافت مشاوره پزشکی آنلاین سؤالات خود را در بخش مشاوره پزشکی دکتر سوشا ثبت کنید.

دلایل ایجاد کننده التهاب قرنیه شامل موارد زیر است:

• جراحت: اگر سطح قرنیه خراشیده شود، التهاب قرنیه بدون عفونت ممکن است پیش بیاید. به علاوه، یک جراحت یا خراشیدگی می‌تواند اجازه عبور باکتری‌ها و قارچ‌ها به قرنیه را بدهند که باعث التهاب قرنیه شود.
• لنز چشمی آلوده: باکتری، قارچ یا انگل‌ها (مخصوصاً انگل‌های میکروسکوپی آکانتامیبا) ممکن است در سطح لنز یا محل نگه‌داری لنز وجود داشته باشند. در صورتی که دست شما با ظرف لنز آلوده تماس داشته باشد، تماس لنز آلوده با چشم باعث ملتهب شدن قرنیه می‌شود.
• ویروس‌ها: ویروس‌هایی مثل هرپس (هرپس سیمپلکس یا هرپس زوستر) و ویروسی که باعث ایجاد کلامیدیا می‌شوند می‌توانند التهاب قرنیه ایجاد کنند.
• آب آلوده: مواد شیمیایی موجود در آب مثل استخرهای شنا می‌توانند باعث آسیب‌پذیر شدن قرنیه شوند و باعث کراتیتیس شیمیایی شوند. این اتفاق معمولاً کوتاه‌مدت است و ظرف چند دقیقه یا چند ساعت برطرف می‌شود.

باکتری‌ها، قارچ‌ها و انگل‌های موجود در آب (مخصوصاً اقیانوس، رودخانه، دریاچه، جکوزی و وان حمام) می‌توانند در هنگام شنا یا آبتنی وارد چشم شوند و ایجاد التهاب قرنیه کنند. اگر شما در معرض این موجودات ریز قرار بگیرید و قرنیه سالمی داشته باشید، احتمال کمی دارد که دچار التهاب قرنیه شوید. اما اگر پوشش قرنیه شما از قبل دچار خراشیدگی شده باشد (مثل استفاده از لنز چشم به مدت طولانی)، قرنیه در معرض ابتلا به کراتیتیس قرار دارد.

عواملی که ممکن است باعث تشدید التهاب قرنیه شوند عبارت اند از:

• لنز چشم: استفاده از لنز برای چشم ریسک ابتلا به بیماری‌های عفونی و غیر عفونی چشم را افزایش می‌دهد. این ریسک ریشه در ضدعفونی نکردن صحیح لنز، استفاده از لنز در حین شنا، استفاده از لنز در زمان‌های طولانی‌تر از آنچه توصیه شده است یا استفاده از محلول‌های خانگی برای نگهداری و تمیز کردن لنز دارد.

کراتیتیس در افرادی که مدت زیادی لنز را در چشم نگه می‌دارند بیشتر دیده می‌شود تا افرادی که آن‌ها را در مدت کوتاه استفاده می‌کنند و شب‌ها نیز از چشم خود بیرون میاورند.

• ایمنی ضعیف: اگر سیستم ایمنی بدن شما به دلیل ابتلا به بیماری ضعیف شده است، بیشتر امکان ابتلا به عفونت قرنیه در شما وجود دارد.
• اقلیم گرم: اگر در محیط گرم و شرجی زندگی می‌کنید، امکان التهاب قرنیه در شما بیشتر است، مخصوصاً اگر گیاهان وارد چشم شما شوند. ورود گیاهان به چشم باعث خراشیدگی لایه پوششی قرنیه می‌شود و مواد شیمیایی موجود در گیاه می‌تواند باعث بروز التهاب و در نهایت عفونت شود.
• کورتیکواستروئیدها: استفاده از قطره‌های چشمی کورتیکواستروئید برای درمان مشکلات چشمی ریسک به وجود آمدن التهاب قرنیه را افزایش می‌دهد یا در صورت وجود التهاب، آن را بدتر می‌کند.
• جراحت چشم: اگر قرنیه یکی از چشم های شما از قبل آسیب‌دیده باشد، احتمال ابتلا به عفونت قرنیه بیشتر است.

اگر قصد انجام عمل چشم مثل جراحی لیزیک را دارید مقاله ” همه چیز راجع به جراحی لیزیک چشم ” از مجله پزشکی و سلامت دکتر سوشا بخوانید. .

برای انجام پرسش و پاسخ پزشکی رایگان سؤالات پزشکی خود را در بخش مشاوره پزشکی دکتر سوشا ثبت کنید.

عوارض احتمالی بیماری التهاب قرنیه شامل موارد زیر است:

• التهاب قرنیه مزمن
• عفونت ویروسی چشمی مزمن
• حفره‌های باز در قرنیه (زخم قرنیه)
• بادکردگی و زخم شدن قرنیه
• کاهش دید موقت یا دائمی
• کوری

از سایت سلامت پزشکی دکترسوشا حتماً بخوانید: ” مواد غذایی مفید برای تقویت چشم و بینایی “

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد بیماری‌ها روی لینک بانک اطلاعات بیماری‌ها کلیک کنید.

پزشک معالج با توجه به سابقه بیماری شما و علائم، تستی مربوط به چشم برای تشخیص التهاب قرنیه انجام دهد.

• تست چشم: در این آزمایش پزشک چشم را به‌صورت معاینه می‌کند. ممکن است در حین انجام تست برای شما کمی مشکل باشد که چشمان خود را باز نگه دارید، اما این کار بسیار مهم است و به پزشک شما اجازه می‌دهد از شرایط چشم شما آگاه شود. در این آزمایش دقت بینایی با استفاده از علائم سنجیده می‌شود.
• تست پن لایت: پزشک معالج با پن لایت واکنش مردمک چشم شما را بررسی می‌کند. در این تست پزشک معالج لکه ای در چشم می‌گذارد تا با کمک آن بتواند میزان وخامت بی‌قاعدگی‌های سطحی قرنیه را بسنجد.
• تست لامپ اسلیت: پزشک معالج می‌تواند با استفاده از وسیله مخصوصی به اسم لامپ اسلیت که منبع نوری روشنی را فراهم می‌کند، چشم را معاینه کند. این وسیله خطی از نور شدید را برای روشن کردن قرنیه، عنبیه، لنز، و مشاهده فاصله بین عنبیه و قرنیه ایجاد می‌کند. این کار به پزشک اجازه می‌دهد که التهاب قرنیه را شناسایی کند و ببیند که آیا التهاب بر اجزای دیگر چشم نیز تأثیر گذاشته است یا خیر.
• تست آزمایشگاهی: پزشک ممکن است نمونه‌ای از اشک یا برخی سلول‌های قرنیه را جمع‌آوری و برای آزمایشگاه ارسال کند تا علت ایجاد التهاب قرنیه را شناسایی و به پیشگیری از آن کمک کند.

درمان التهاب قرنیه غیر عفونی: درمان این نوع از کراتیتیس به عامل ایجاد کننده آن بستگی دارد. اگر التهاب قرنیه توسط یک خراشیدگی یا استفاده مداوم از لنز ایجاد شده باشد، ممکن است نیازی به درمان نباشد. اگر جراحت و درد زیاد باشد، می‌توان از داروها و پمادهای موضعی و چشم‌بند برای بهبود چشم استفاده کرد.

درمان التهاب قرنیه عفونی: درمان التهاب قرنیه عفونی بر اساس عامل ایجاد کننده آن متفاوت است:

• عفونت باکتریایی قرنیه: برای عفونت سطح پایین باکتریایی، قطره چشمی ضد باکتری می‌تواند تأثیرگذار باشد. اگر عفونت متوسط تا شدید باشد، ممکن است نیاز به مصرف قرص‌های آنتی‌بیوتیک باشد.
• عفونت قارچی قرنیه: برای درمان آن معمولاً از قطره‌های ضد قارچی قرنیه و قرص‌های ضد قارچ استفاده می‌شود.
• عفونت ویروسی قرنیه: اگر ویروس ایجاد عفونت کند، قطرات چشمی ضدویروسی و قرص‌های ضدویروسی می‌توانند نتیجه‌بخش باشند. اما این درمان‌ها ممکن است ویروس را کاملاً از بین نبرند و ویروس مجدداً بازگردد.
• عفونت آمیبی قرنیه: التهاب قرنیه‌ای که در اثر عفونت انگلی به وجود آمده باشد ممکن است درمان سختی نیاز داشته باشد. قطرات چشمی آنتی‌بیوتیک می‌توانند مفید باشند، اما برخی از این عفونت‌ها نسبت به آنتی‌بیوتیک‌ها مقاوم‌اند.

از سایت سلامت پزشکی drsosha حتماً بخوانید : ” رایج ترین بیماری و عارضه های چشمی را بشناسید “.

پیشنهاد: برای کسب اطلاعات در مورد بیمارستان های تخصصی چشم روی لینک کلیک کنید.

مراقبت از لنز چشم

اگر از لنز استفاده می‌کنید، استفاده مناسب، تمیز کردن و ضدعفونی کردن آن به جلوگیری از بیماری keratitis کمک می‌کند. از ترفندهای زیر کمک بگیرید:

• از لنزهای روزانه استفاده کنید و در طول شب آن‌ها را خارج کنید.
• قبل از گذاشتن لنز دست‌های خود را کاملاً بشویید، آب بکشید و خشک کنید.
• از توصیه‌های چشم پزشک خود پیروی کنید.
• تنها از محصولات استریلی که برای نگهداری از لنز ساخته شده، استفاده کنید. همچنین از مواد مراقبت لنز مناسب برای مارک لنز خود استفاده کنید.
• در هنگام تمیز کردن لنزها، آن‌ها به آرامی بمالید تا با محلول پاک‌کننده در تماس کامل قرار گیرند و به خوبی پاک شوند. با خشونت با لنز رفتار نکنید تا دچار پارگی نشود.
• بر اساس مدت زمانی که توصیه شده است، لنزها را تعویض کنید.
• هر سه یا شش ماه یک‌بار لنز خود را تعویض کنید.
• پس از هر بار استفاده از لنز، مایع درون ظرف آن را دور بریزید. بعد از هر بار استفاده مایع جدید به مایع قدیمی اضافه نکنید.
• در هنگام شنا از لنز استفاده نکنید.

پیشگیری از عفونت‌های ویروسی

برخی انواع عفونی التهاب چشم، مثل عفونت ایجاد شده از طریق ویروس هرپس، نمی‌تواند کاملاً از بین برود. اما مراحل زیر می‌تواند از بازگشت التهاب چشم جلوگیری کند:

• اگر شما تاول مربوط به ویروس هرپس را دارید، از تماس دست با چشم، پلک، و پوست اطراف چشم خودداری کنید و در صورت نیاز دست خود را کاملاً بشویید.
• از قطره‌های چشمی کورتیکواستروئیدها استفاده نکنید مگر اینکه توسط پزشک معالجی که به مشکل التهاب قرنیه شما آگاه است، توصیه شده باشد. قطره های کورتیکواستروئید می‌تواند ریسک التهاب ویروسی را افزایش دهد و اگر عفونت ویروسی اتفاق بیفتد، این قطره‌ها می‌توانند موجب وخامت التهاب شوند.
• اگر لنز استفاده می‌کنید و التهاب قرنیه شما بعد از مدتی دوباره عود می‌کند، استفاده نکردن از لنزها بهترین گزینه برای شما است. می‌توانید با مشورت پزشک معالج از گزینه‌های مناسب دیگر اطلاع پیدا کنید.

برای آشنایی و درمان ” تیک عصبی چشم ” مقاله را مطالعه نمایید.

برای انجام پرسش و پاسخ پزشکی رایگان سؤالات پزشکی خود را در بخش مشاوره پزشکی دکتر سوشا ثبت کنید.

اگر هر یک از علائم و نشانه‌های کراتیتیس را داشتید، با پزشک متخصص چشم ملاقات داشته باشید. تأخیر در تشخیص و درمان بیماری التهاب قرنیه می‌تواند باعث مشکلات جدی مثل از دست دادن بینایی شود.

مطالب مرتبط با بیماری التهاب قرنیه

• درمان چروک زیر چشم در جوانی با بهترین راه حل